Izolati multirezistentnih bakterija u Univerzitetskom kliničkom centru Republike Srpske

Sažetak

Pojava multirezistentnih izolata kao uzročnika invazivnih bolesti posebno zabrinjava jer konačni ishod lečenja bolesnika čija je bolest uzrokovana multirezistentnim bakterijama može da bude neizvestan i često nepovoljan. Multirezistentne bakterije ne reaguju na većinu dostupnih antibiotika, uzrok su produžene hospitalizacije, kao i većih troškova lečenja.

Cilj ove studije bio je da se utvrdi multirezistencija najčešćih bakterijskih izolata na hiruškoj, internoj i ginekološkoj klinici i jedinici za intezivnu medicinsku negu Univerzitetskog kliničkog centra Republike Srpske u periodu od januara do decembra 2015. godine.

Materijal i metode: Za pribavljanje relevantnih podataka o bakterijskim izolatima i rezistenciji koristila se retrogradna analiza laboratorijske dokumentacije za navedeni vremenski period. Statistička analiza je obavljena uz upotrebu programskog paketa SPSS, uz nivo značajnosti razlike od 5%.

Rezultati: Postojala je visoko statistički značajna razlika pojave rezistencije izolovanih bakterija na više grupa antibiotika (p˂0,001). U ukupnom uzorku multirezistentnih izolata (779) najčešća izolovana bakterija bila je Acinetobacter spp. (53,7%), a po učestalosti su sledili Pseudomonas spp. (14,2%), Klebsiella/Enterobacter spp. (12,3%), Escherichia coli (4,9%), Enterococcus spp. (4,2%), Staphylococcus aureus (3,9%), S. epidermidis (2,7%) i Serratia marcescens (0,9%). Najveći broj multirezistentnih bakterija izolovan je iz Jedinice za intezivnu medicinsku negu (p˂0,001).

Zaključak: Kontinuirano praćenje antimikrobne osetljivosti i striktno pridržavanje smernica za prevenciju infekcija od suštinskog su značaja za sprečavanje širenja multirezistentnih bakterija.

Ključne riječi: multirezistentne bakterije, antimikrobna rezistencija, učestalost, bolničke infekcije.