Mediji u Republici Srpskoj: publike i sadržaji u kontekstu teorije koristi i zadovoljstva
Sažetak
Medijska slika Republike Srpske je raznolika, u Bosni i Hercegovini djeluje preko 180 registrovanih medija: 44 televizijske stanice, 140 radiostanica, tri javna RTV servisa, 9 dnevnih novina i više od 100 časopisa. Sa druge strane, razvoj interneta i novih medija uslovljava promjene kod publike, koje više nisu prinuđene da budu pasivni korisnici informacija. Ovaj rad istražuje odnos publike u Republici Srpskoj prema štampanim medijima, radiju, televiziji i internetu, uz dodatno istraživanje odnosa prema sadržajima i načinima korištenja u kontekstu teorije koristi i zadovoljstva, teorije postavljanja dnevnog reda i teorije „uokviravanja“. Cilj rada je da ponudi podatke o korištenju medija, kao što su čitanost štampanih listova, gledanost televizije i odnos prema centralnim informativnim emisijama, dominatnim sadržajim i interesima medija. Istraživačka hipoteza je da televizija predstavlja dominantan izvor zadovoljavanja medijskih potreba publike, bez obzira na rast upotrebe interneta i novih medija. Rezultati dobijeni metodom kvantitativne analiza rezultata istraživanja javnog mnijenja pokazuju da je najčešće korišten medij televizija; građani najčešće prate emisije informativnog karaktera, ali su svjesni da mediji koje prate ne rade u njihovom interesu.
Reference
Allan, S. (2010). News Culture. UK: Open University Press.
Bogdanić, A. (2015). Novinarnost elektronskih medija u vrijeme izborne kampanje: Uporedna analiza Dnevnika 2 RTVBN i RTRS. U A. Bogdanić, Medijska slika: istraživanja o odgovornom novinarstvu, I-I-2015 (str. 87–108). Banja Luka: Fakultet političkih nauka.
Brigs, A. i Berk, P. (2006). Društvena istorija medija. Beograd: Clio.
Callcut, A. & Hammond, P. (2011). Journalism Studies: A Critical Introduction. New York: Routledge.
Chapman, J. & Nuttall, N. (2011). Journalism Today: A Themed History. Malden, Mass.: Wiley-Blackwell.
Chomsky, N. (2003). Mediji, propaganda i sistem. Zagreb: Biblioteka Online.
Chomsky, N. & Herman, S. (1988). Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media. New York: Pantheon Books.
Cohen, B. (1963). The Press and Foreign Policy. Political Science Quarterly, 79(4): 606–608.
Coleman, R., McCombs, M., Shaw, D. & Weaver, D. (2009). Agenda setting. U K. Wahl-Jorgensen & T. Hanitzsch (eds.), The Handbook of Journalism Studies (pp. 147–160). New York: Routledge.
Ćerepinko, D. (2011). Komunikologija: Kratki pregled najvažnijih teorija, pojmova i principa. Varaždin: Veleučilište u Varaždinu.
Eadie, W. (2009). 21st Century Communication: A Reference Handbook. New York: Sage.
Griffin, E. (2012). A First Look at Communication Theory. USA: McGraw-Hill.
Hall, J. (2002). Online Journalism: A Critical Primer. Sterling, Virginia: Pluto Press.
Hardt, H. (2004). Myths for the Masses: An Essay on Mass Communication. Melbourne: Blackwell Publishing.
Kovach, B. & Rosenstiel, T. (2014). The Elements of Journalism: What Newspeople Should Know and the Public Should Expect. New York: Three Rivers Press.
Kunczik, M. i Zipfel, A. (2006). Uvod u znanost o medijima i komunikologiju. Zagreb: Zaklada Friedrich Ebert.
Lippmann, W. (1922). Public Opinion. New York: Harcourt-Brace.
Madianou, M. (2009). Audience Reception and News in Everyday Life. U K. Wahl-Jorgensen & T. Hanitzsch (eds.), The Handbook of Journalism Studies (pp. 325–340). New York: Routledge.
McCombs, M. & Shaw, D. (1972). The Agenda-setting Function of Mass Media. The Public Opinion Quarterly, 36(2): 176–187.
Morley, D. & Brunsdon, C. (2005). The Nationwide Television Studies. New York: Routledge.
Petković, B., Bašić Hrvatin, S. i Hodžić, S. (2014). Značaj medijskog integriteta: Vraćanje medija u službu javnosti. Sarajevo: Fondacija Media Centar.
Quandt, T. & Singer, J. (2009). Convergence and Cross-platform Content Production. U K. Wahl-Jorgensen & T. Hanitzsch (eds.), The Handbook of Journalism Studies (pp. 130–144). New York: Routledge.
Ragas, M. & Roberts, M. (2009). Agenda Setting and Agenda Melding in an Age of Horizontal and Vertical Media: A New Theoretical Lens for Virtual Brand Communities. Journalism & Mass Communication Quarterly, 86(1): 45–64.
Ross, K. & Nightingale, V. (2003). Media and Audiences: New Perspective. Berkshire: Open University Press.
Tešanović, N. (2014). Balkanski medijski barometar Bosna i Hercegovina 2014, Sarajevo: FES.
Vukojević, B. (2015). Internet u Republici Srpskoj i čitanost web portala. European Journalism Opservatory. Posećeno 15. 9. 2015. URL: http://rs.ejo-online.eu/.
Autori zadržavaju autorska prava nad objavljenim člancima, a izdavaču daju neekskluzivno pravo da članak objavi, da u slučaju daljeg korišćenja članka bude naveden kao njegov prvi izdavač, kao i da distribuira članak u svim oblicima i medijima.
Licenciranje
Objavljeni članci distribuiraju se u skladu sa licencom Creative Commons Autorstvo - Deliti pod istim uslovima 4.0 International (CC BY-SA). Dopušteno je da se delo kopira i distribuira u svim medijima i formatima, da se prerađuje, menja i nadograđuje u bilo koje svrhe, uključujući i komercijalne, pod uslovom da se na pravilan način citiraju njegovi prvobitni autori, postavi link ka originalnoj licenci, naznači da li je delo izmenjeno i da se novo delo objavi pod istom licencom kao i originalno.
Korisnici su pri tome dužni da navedu pun bibliografski opis članka objavljenog u ovom časopisu (autori, naslov rada, naslov časopisa, volumen, sveska, paginacija), kao i njegovu DOI oznaku. U slučaju objavljivanja u elektronskoj formi takođe su dužni da postave HTML link, kako sa originalnim člankom objavljenim u časopisu CM: Communication and Media, tako i sa korišćenom licencom.
Autori mogu da stupaju u zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju rada objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorijum ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je rad prvobitno objavljen u ovom časopisu.
Politika samoarhiviranja
Autorima je dozvoljeno da objavljenu verziju rada deponuju u institucionalni ili tematski repozitorijum ili da je objave na ličnim veb stranicama (uključujući i profile na društvenim mrežama, kao što su ResearchGate, Academia.edu, itd.), na sajtu institucije u kojoj su zaposleni u bilo koje vreme nakon objavljivanja u časopisu.
Autori su obavezni da pritom navedu pun bibliografski opis članka objavljenog u ovom časopisu (autori, naslov rada, naslov časopisa, volumen, sveska, paginacija) i postave link, kako na DOI oznaku tog članka, tako i na korišćenu licencu.Autorima je dozvoljeno da objavljenu verziju rada deponuju u institucionalni ili tematski repozitorijum ili da je objave na ličnim veb stranicama (uključujući i profile na društvenim mrežama, kao što su ResearchGate, Academia.edu, itd.), na sajtu institucije u kojoj su zaposleni u bilo koje vreme nakon objavljivanja u časopisu.
Odricanje od odgovornosti
Stavovi izneti u objavljenim radovima ne izražavaju stavove urednika i članova redakcije časopisa. Autori preuzimaju pravnu i moralnu odgovornost za ideje iznete u svojim radovima. Izdavač neće snositi nikakvu odgovornost u slučaju ispostavljanja bilo kakvih zahteva za naknadu štete.