ULOGA RADIOTERAPIJE U LEČENJU EWING SARKOMA KOSTIJU

Sažetak

Ewingov sarkom (ES) predstavlja drugi najčešći primarni malignitet kostiju nakon osteosarkoma. Bolest se najčešće javlja u adolescentnom dobu, sa pikom incidencije oko četrnaeste godine. Najćešću primarnu lokalizaciju tumora predstavljaju kosti karlice a potom rebra, kičma i duge kosti ekstremiteta kao što su tibija i fibula. ES pokazuje tendenciju ka hematogenoj diseminaciji, pre svega u pluća i kosti, znatno ređe limfogeno. Jedna trećina pacijenata ima prisutne udaljene metastaze prilikom incijalne dijagnoze, zbog čega se ES smatra sistemskom bolešću.            

Lečenje Ewing sarkoma se zasniva na multimodalnom pristupu koji obuhvata primenu hemioterapije, hirurgije i/ili radioterapije. Indentifikacija prognostičkih parametara omogućila je  individualni tretman pacijenata na osnovu procenjene grupe rizika. Primenom savremenih terapijskih protokola petogodišnje preživljavanje za pacijente sa lokalizovanom bolešću iznosi između 60% - 68% dok je kod pacijenata sa metastatskom bolešću petogodišnje preživljavanje i dalje nezadovoljavajuće i iznosi oko 17%.      

ES spada u grupu radiosenzitivnih tumora, te radioterapija ima veoma značajnu ulogu u lokalnoj kontroli bolesti, u kombinaciji sa hirurškim lečenjem ili samostalno i može se primeniti kao radikalna, preoperativna ili postoperativna zračna terapija. Takođe, zračna terapija ima ulogu u palijativnom pristupu u tretmanu plućnih metastaza i drugih metastatskih mesta.

S obzirom na to da lečenje Ewing sarkoma dovodi do dugogodišnjeg preživljavanja, neophodno je voditi računa o očekivanim neželjenim efektima terapije koje mogu umanjiti kvalitet života lečenih pacijenata.