PERINATALNE KOMPLIKACIJE NAKON EKSCIZIONOG LEČENJA CERVIKALNE DISPLAZIJE

Radmila M Sparic; Mladen  Anđić; Vera Plešinac; Đina  Tomašević; Mirjana  Marjanović Cvjetićanin; Danka  Mostić Stanišić

doi:10.5937/medi56-46200

Radmila M Sparic Klinika za ginekologiju i akušersvo, Klinički centar Srbije. Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu https://orcid.org/0000-0003-0515-1951
Mladen Anđić Klinika za ginekologiju i akušerstvo Univerzitetski klinički centar Srbije, Beograd
Vera Plešinac Klinika za ginekologiju i akušerstvo Univerzitetski klinički centar Srbije, Beograd
Đina Tomašević Opšta bolnica Čačak
Mirjana Marjanović Cvjetićanin Klinika za ginekologiju i akušersvo, Klinički centar Srbije. Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu
Danka Mostić Stanišić Klinika za ginekologiju i akušersvo, Klinički centar Srbije. Medicinski fakultet, Univerzitet u Beogradu

DOI: https://doi.org/10.5937/medi56-46200

Ključne reči: cervikalna displazija; ekscizija; perinatalni ishod; akušerske komplikacije.

Sažetak

Karcinom grlića materice predstavlja jedan od od najčešćih malignih tumora u ženskoj populaciji. Masovna primena skringa je dovela do značajnog smanjenja njegove incidencije, uz istovremeni porast incidencije premalignih promena grlića materice. Ove promene se uglavnom dijagnostikuju kod žena u reproduktivnom periodu, kada većina njih nije završila sa reprodukcijom. Osnovni cilj hirurškog lečenja premalignih promena je sprečavanje nastanka karcinoma grlića, uz minimalne rizike po reproduktivnu funkciju.

Najvažnije perinatalne komplikacije su prevremeni porođaj, obično udružen sa prevremenom rupturom plodovih ovojaka i horioamnionitisom. Ovo ima za posledicu prematuritet i rađanje dece niske telesne mase na rođenju, što dovodi do povećanja neonatalnog morbiditeta i mortaliteta. Podaci o učestalosti spontanih pobačaja kod lečenih žena su nekonzistentni, ali se smatra da je učestalost spontanih pobačaja u drugom trimestru je povećana.

Kao mogući prediktori pojave komplikacija navode se količina ekscidiranog tkiva, vrsta ekscizione tehnike koja je korišćena, životna dob u trenutku operacije i vreme proteklo od tretmana do začeća. Dodatni faktor rizika za nastanak perinatalnih komplikacija su reekscizije grlića materice. Rizik od perinatalnih komplikacija je največi nakon konizacije nožem, zatim nakon konizacije laserom, a najmanji nakon ekscizije omčicom, što se prevashodno objašnjava razlikama u veličini konusa. Imajući u vidu da sve premaligne promena grlića materice neće progredirati u karcinom, kao i da su sve vrste ekscizionog tretmana povezane sa povećanjem učestalosti perinatalnih komplikacija, adekvatan pristup podrazumeva pre svega odgovarajuću selekciju pacijentkinja, odnosno lečenje samo onih koje su u realnom riziku od nastanka maligne bolesti. Hirurški pristup mora biti prilagođen tako da obezbedi minimalni rizik nastanka perinatalnih komplikacija maksimalnu onkološku bezbednost i najmanji mogući rizik rezidualne i/ili rekurentne bolest tokom života žene.