Citomegalovirusna reaktivacija kod pacijenata u procesu alogene transplantacije matičnh ćelija hematopoeze

Sažetak

Uvod/Cilj: Oportunistička CMV reaktivacija je najčešća virusna komplikacija nakon alogene transplantacije matičnih ćelija hematopoeze (AloTMĆH). Cilj rada je ispitati učestalost CMV reaktivacije u odnosu na serostatus donora i recipijenta i korelaciju sa danom postizanja engraftmenta leukocita (Le) i trombocita (Tr). Analizrano je da li je veća učestalost CMV reaktivacije kod MAC (myeloablative conditioning) ili RIC (reduced intensity conditioning) režima i da li je učestalost veća kod srodne (MRD, match related donor) ili nesrodne (MUD, match unrelated donor) aloTMĆH. Analizirali smo da li CMV reaktivacija utiče na preživljavanje nakon aloTMĆH.

Metode: U retrospektivnoj kohortnoj studiji, ispitivana su 42 bolesnika, starosti preko 18 godina, lečenih na Klinici za hematologiju Univerzitetskog kliničkog centra Srbije (UKCS) od decembra 2017. do novembra 2019.godine.

Rezultati: Najveća učestalost reaktivacije je u grupi (recipijent: R; donor: D) R+D- (60,0%). Broj kopija CMV DNK korelira sa danom engraftmenta Le (p=0,031), ali ne i sa engraftmentom Tr (p=0,598). Učestalost reaktivacije kod pacijenata podvrgnutih RIC-u je 25,0%, a 63,5% kod pacijenata podvrgnutih MAC-u. Jačina režima korelira sa brojem kopija CMV DNK (p=0,025). Korelacija između tipa transplantacije (MRD ili MUD) i reaktivacije CMV infekcije nije utvrđena (p=0,515). Sveukupno preživljavanje je 36,39±5,30 meseci. Srednja vrednost preživljavanja nakon transplantacije  ukoliko se desila reaktivacija je 7,39±0,853 meseci, ali nismo dokazali da CMV reaktivacija utiče na preživljavanje (p=0,399).

Zaključak: CMV reaktivacija nije povezana sa povećanjem mortaliteta u ispitivanoj grupi bolesnika nakon aloTMĆH i najčešća je u kombinaciji R+D-.

Ključne reči: alogena transplantacija matičnih ćelija hematopoeze, CMV reaktivacija, prognoza