KLINIČKE KARAKTERISTIKE I ISHOD LEČENJA KOD BOLESNIKA SA AKUTNOM LIMFOBLASTNOM LEUKEMIJOM

Ivana Damnjanović; Marijana Virijević; Nada Suvajdžić Vuković

doi:10.5937/smclk2-32530

Ivana Damnjanović Zzjz Valjevo
Marijana Virijević
Nada Suvajdžić Vuković

DOI: https://doi.org/10.5937/smclk2-32530

Ključne reči: akutna limfoblastna leukemija, preživljavanje, prognostički faktori

Sažetak

Uvod: Akutna limfoblastna leukemija (ALL) predstavlja malignu transformaciju i proliferaciju progenitorskih limfoidnih ćelija. Na ishod bolesti značajno utiču citogenetsko-molekularne karakteristike, broj leukocita, procenat blasta u krvi i koštanoj srži, zahvaćenost centralnog nervnog sistema (CNS), i modalitet primenjene terapije.

Cilj: Utvrditi kliničke, imunofenotipske i citogenetske osobine bolesnika sa ALL-om i odrediti stopu postizanja remisije, zastupljenost rezistentnih oblika, stopu relapsa, i ukupno preživljavanje (UP) (engl. overall survival – OS) bolesnika sa ALL-om; utvrditi prognostičke faktore preživljavanja bolesnika.

Materijali i metode: Retrospektivna studija sprovedena je na 74 bolesnika a obuhvatila je petogodišnji period, od novembra 2013. do oktobra 2018. godine. Analiziran je uticaj pola, starosti, imunološkog podtipa akutne limfoblastne leukemije, broja leukocita, procenta blasta u krvi i koštanoj srži, i citogenetsko-molekularnih
karakteristika na preživljavanje bolesnika sa ALL-om.

Rezultati: Istraživanje je obuhvatilo 56 (75,0%) bolesnika sa B-ćelijskom ALL i 18 (25,0%) pacijenata sa T-ćelijskom ALL, prosečne starosti 49,5 godina (opseg: 20 - 77). Kompletna remisija je postignuta kod 54 (72,9%) bolesnika, 40 (71,4%) pacijenata sa B-ćelijskom ALL i 14 (77,7%) pacijenata sa T-ćelijskom ALL. Refraktarnost na indukcionu terapiju potvrđena je kod 7 (9,4%) bolesnika sa ALL-om, 5 (8,9%) pacijenata sa B-ćelijskom ALL i 2 (11,1%) pacijenta sa T-ćelijskom ALL. Smrtnost u indukciji zabeležena je kod 13 (17,5%) bolesnika, 8 (14,2%) pacijenata sa B-ćelijskom ALL i 5 (27,7%) pacijenata sa T-ćelijskom ALL. Relaps je imalo
25 (46,3%) bolesnika, 20 (47,5%) pacijenata sa B-ćelijskom ALL i 5 (33,3%) pacijenata sa T-ćelijskom ALL. Univarijantnom analizom utvrđeno je da su sledeći parametri statistički značajno uticali na kraće ukupno preživljavanje: starost ≥50 godina (p < 0,001), primena COP hemioterapije (p < 0,001), netransplantirani
bolesnici (p = 0,011) i infiltracija CNS-a (p < 0,001).

Zaključak: Na preživljavanje bolesnika sa ALL-om značajno utiču starost, modalitet primenjene terapije i zahvaćenost CNS-a.