Neokonzervativizam u Srbiji

Vladimir Vuletić

doi:10.5937/socpreg53-23081

Vladimir M. Vuletić Univerzitet u Beogradu, Filozofski fakultet, Odeljenje za sociologiju, Beograd (Srbija)

DOI: https://doi.org/10.5937/socpreg53-23081

Ključne reči: neokonzervativizam, socijaldemokratija, neoliberalizam, kapitalizam, globalizacija, Srbija

Sažetak

U tekstu se ispituje rasprostranjenost neokonzervativizma u stanovništvu Srbije, kao pretpostavci koja čini mogućim politički neokonzervativni zaokret. S obzirom na to da je ocena o rasprostranjenosti neke pojave relaciona kategorija, ovde je rasprostranjenost neokonzervativizama merena, s jedne strane, u odnosu na period od pre deset, odnosno petnaest godina, a s druge strane, u odnosu na trenutnu rasprostranjenost drugih ideologija u stanovništvu Srbije. Uporedni okvir je konstruisan i merni instrumenti prilagođeni sekundarnim podacima koji su prikupljeni u okviru drugih istraživanja.

Reference

Billing, M. (1995). Banal Nationalism. Sage

Habermas, J. (1983). Neoconservative Culture Criticism in the United States and West Germany: An Intellectual Movement in Two Political Cultures. Telos, 1983(56), 75-89.

Lazić, M. (2011). Waiting for capitalism. Beograd. Službeni glasnik. [In Serbian]

Offe, C. (1987). Democracy against the welfare state?: Structural foundations of neoconservative political opportunities. Political Theory 15 (4), 501-537

Pešić, J. (2006). Persistence of Tradiotionalist Value Orientetation in Serbia. Sociologija 48(4), 289-307. doi:10.2298/SOC0604289P

Pešić, J. (2017). Changing value orientation in the post-socialist societies of Serbia and Croatia. Beograd: Institut za sociološka istraživanja Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. [In Serbian]

Vuletić, V. (2019). Global neoconservative turn. Sociološki pregled 53 (2), 403-421. doi:10.5937/socpreg53-21883