Stvaralačka međufaza arhitekte Mihaila Mike Čanka (1970)

Sažetak

Predmet istraživanja rada je prelomna 1970. godina u stvaralaštvu arhitekte Mihaila Mike Čanka. Nakon nestanka grupe „Beogradskih pet” (1954–1970), sa smrću arhitekte Milosava Mitića, i pre uspostavlјanja tešnje saradnje sa arhitektom Aleksandrom Đokićem na projektovanju i izgradnji beogradskog stambenog naselјa Kneževac–Kijevo (1971–1984), dolazi do velikih promena i zaokreta u Čankovoj projektantskoj praksi i graditelјskoj delatnosti. Pregledom sačuvane zaostavštine, kao primarnog izvora istraživanja, prepoznata je ova kratka Čankova stvaralačka međufaza između prvog modernističkog (1957–1970) i drugog postmodernističkog perioda (1970–1993). Nјen značaj se ogledao u prvim koracima „omekšavanja” purističkog izraza, preispitivanju vrednosti prema prethodnom stvaralačkom periodu i okretanju novim oblikovnim mogućnostima u procesu traženja vlastitog prepoznatlјivog autorskog izraza. Cilј rada je da se naučnom analizom hronološki strukturišu i sistematizuju tri razvojna koraka između prihvaćenih modernističkih i nadirućih postmodernističkih vrednosti u srpskoj arhitekturi na kraju sedme i na početku osme decenije HH veka: autonomija novoobrazovane jedinice, Centra za studiju stanovanja IMS (1970–1973), kao Čankov napor ka pobolјšanju položaja institutskih arhitekata, sa snažnim okretanjem ka naučnoistraživačkom radu i slobodi autorskog izraza na tada raspisanim javnim konkursima; omaž modernizmu i industrijskoj estetici, prepoznatlјivom obeležju arhitektonske grupe kojoj je pripadao tokom pedesetih i šezdesetih godina HH veka, ovaploćen u prvoj samostalnoj autorskoj realizaciji novosadskog stambenog naselјa Bloka 2 (1970–1972) i redefinisanju koncepta stambenog prostora; te radikalni i avangardni iskorak ka sofisticiranoj visokoj tehnologiji, ovaploćenoj u slich-tech estetici kao prelaznom rešenju ka postmodernizmu na javnom konkursu za poslovnu kulu u Sremskoj ulici (1970).