Transient tachypnea of the newborn – need for supplemental oxygen and possible complications

Sažetak

Tranzitorna tahipneja novorođenčeta (TTN) predstavlja samoograničavajući proces, koji zahteva primenu invazivne oksigenoterapije. Cilj ovog rada je da se ispita uticaj gestacijske starosti i načina porođaja na incidenciju TTN, pojava komplikacija, potreba za oksigenoterapijom
i dužina njene primene.
Ova retrospektivna studija je obuhvatila podatke o deci rođenoj tokom perioda od godinu dana. Na osnovu kriterijuma za uključenje i isključenje iz studije izdvojena su novorođenčad sa TTN. Ispitivana je dužina primenjene oksigenoterapije i procena pojave TTN komplikacija. Kod 77,3% slučajeva, TTN je bila blagog kliničkog toka, sa potrebom za oksigenoterapijom u inkubatoru. Sta-
tističkom analizom je pokazano da ne postoji značajna razlika u dužini primene oksigenoterapije posmatrano u odnosu na način završetka porođaja, kao i u odnosu
na gestacijsku nedelju rođenja. Dvoje novorođenčadi je
razvilo kliničku sliku perzistentne plućne hipertenzije, a
kod jednog je došlo do razvoja pneumotoraksa. TTN u većini slučajeva ne zahteva potrebu za invazivnom respiratornom potporom. Perzistentna plućna hipertenzi-
ja i sindrom curenja vazduha su vrlo retke, ali moguće komplikacije TTN.