Nalaz na ezofagogastroduodenoskopiji kod pacijenata sa dispeptičnim tegobama
Sažetak
Uvod/cilj: Dispepsija predstavlja skup simptoma gastrointestinalnog trakta koji obuhvata bol ili osećaj žarenja u epigastrijumu, postprandijalnu nadutost i osećaj ranog zasićenja prilikom obroka. Ovi simptomi mogu, ali i ne moraju biti povezani sa patološkim promenama na sluznici. Ezofagogastroduodenoskopija (EGDS) je invazivna dijagnostička metoda za otkrivanje patoloških promena sluznice gornjih partija digestivnog trakta. Cilj rada je da se kroz studiju preseka koja uključuje ispitanike sa dispeptičnim tegobama starije od 55 godina podvrgnute ezofagogastroduodenoskopiji detektuje učestalost patološkog nalaza i utvrdi opravdanost podvrgavanja ovih pacijenata invazivnoj dijagnostici.
Materijal i metode: Ovom studijom preseka je obuhvaćeno 148 pacijenata koji su u periodu od juna do decembra 2021. godine bili podvrgnuti EGDS zbog različitih indikacija (dipeptične tegobe, povraćanje, anemija, pozitivan test na okultno krvarenje u stolici (FOBT), suspektna portna hipertenzija, gubitak u telesnoj masi, refluksne tegobe i melena) od kojih smo u razmatranje uzeli samo dispeptične tegobe kod pacijenata starijih od 55 godina i sagledali njihove endoskopske nalaze.
Rezultati: U grupi pacijenata preko 55 godina sa dispeptičnim tegobama kao indikacijom (n=61), 8 pacijenata (13,1%) je imalo normalan nalaz na EGDS, koji je definisan kao odsustvo endoskopskih I patohistoloških promena na sluznici. Jedan pacijent (1,6%) je imao normalan nalaz na EGDS, uz prisustvo Helicobacter pylori tokom patohistološkog pregleda. Od patoloških endoskopskih nalaza kod 24 (39,3%) pacijenata je otkriven hronični gastritis, kod 13 (21,3%) hronični gastritis uz prisustvo H. pylori, kod 19 (31,1%) znaci gastroezofagealne refluksne bolesti (GERB) i kod 3 (4,9%) ulkus želuca. Kod 22,9% pacijenata detektovano je prisustvo alarmnih simptoma, međutim nalaz gornje endoskopije isključio je postojanje karcinoma želuca, što je i histopatološki potvrđeno.
Zaključak: Na osnovu naših rezultata možemo zaključiti da se kod pacijenta sa dispepsijom starijih od 55 godina patološki nalazi na EGDS javljaju sa velikom učestalošću, što dokazuje da je korist od podvrgavanja pacijenata ovoj dijagnostičkoj proceduri velika, ali u obzir treba uzeti i mogućnost uspešnosti empirijske terapije.