SKAFOCEFALIJA: RETROSPEKTIVNA ANALIZA TERAPIJSKIH PRISTUPA I DUGOROČNOG PRAĆENJA

Mirko Micovic; Vladimir Bascarevic; Aleksandar Janicijevic; Jovan Grujic; Marina Milic; Bojana Zivkovic

doi:10.5937/medi0-58404

Mirko Micovic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju
Vladimir Bascarevic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju
Aleksandar Janicijevic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju
Jovan Grujic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju
Marina Milic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju
Bojana Zivkovic Univerzitetski klinički centar Srbije, Klinika za neurohirurgiju

DOI: https://doi.org/10.5937/medi0-58404

Ključne reči: hirurgija kraniosinostoza, pedijatrijska neurohirurgija, sagitalna sinostoza

Sažetak

Uvod

Skafocefalija, najčešći oblik kraniosinostoze, uzrokovana je prevremenim srastanjem sagitalne suture, što dovodi do elongiranog oblika lobanje i ograničenja njenog rasta.

Metod

Ova retrospektivna studija obuhvatila je sve uzastopne pacijente sa sagitalnom sinostozom koji su operisani na Klinici za neurohirurgiju, UCCS, u periodu od 20 godina. Detaljni podaci o pacijentima prikupljeni su iz medicinske dokumentacije i neuroradiološke dijagnostike. Period praćenja pacijenata kretao se od 6 do 20 godina. Prikupljeni podaci su detaljno statistički analizirani.

Rezultati

Operisano je 93 dece sa jasnom prevalencom muškog pola. Kod većine dece nije bilo perinatalnih komplikacija, a kod većina majki nije bilo hroničnih bolesti. Korišćene su tri vrste hirurškog lečenja, gotovo ravnomerno raspoređene. Prosečan gubitak krvi tokom operacije varirao je između tri hirurške tehnike, sa najmanjim gubitkom krvi kod TSEO tehnike. Uspešno lečenje zabeleženo je kod samo 57,1% pacijenata koji su podvrgnuti strip-suturektomiji, kod 96,6% pacijenata tretiranih π procedurom i kod svih pacijenata tretiranih TSEO tehnikom. Statistička analiza je pokazala značajno viši stepen uspeha TSEO i π procedura u poređenju sa strip-suturektomijom. Kranijalni indeks ostao je u opsegu dolihocefalije kod 6/28 dece tretirane isključivo strip-suturektomijom, dok je kod svih slučajeva tretiranih TSEO i π procedurom kranijalni indeks normalizovan. Većina operisane dece nije imala komplikacije.

Zaključak

Uspešno lečenje skafocefalije zahteva specifičan pristup za svaki slučaj koji prevazilazi samo poznavanje hirurške procedure. Ova serija pacijenata ističe potrebu za individualizovanim planom lečenja i multidisciplinarnim pristupom celokupnog hirurškog procesa.