Ocenjivanje efikasnosti neonikotinoida protiv tri vrste biljnih vaši i njihovih prirodnih neprijatelja u poljskim ogledima u pšenici u Ismailiji, Egipat

  • Mahmoud Farag Mahmoud Plant Protection Department, Faculty of Agriculture, Suez Canal University, 41522 Ismailia
  • Mohamed A.M. Osman Plant Protection Department, Faculty of Agriculture, Suez Canal University, 41522 Ismailia
  • Kariman M. Mahmoud Plant Protection Department, Faculty of Agriculture, Suez Canal University, 41522 Ismailia
DOI: https://doi.org/10.2298/pif.v32i1.11247
Ključne reči: Neonicotinoids||, ||Neonikotinoidi, Foliar application||, ||Folijarna primena, Seed treatment||, ||Tretman semena, Aphids||, ||Biljne vaši, Predators||, ||Predatori, Wheat||, ||Pšenica, Egypt||, ||Egipat,

Sažetak


Biljne vaši su najvažniji štetni organizmi u usevima pšenice u Egiptu, kao i širom sveta.
Postavljeni su poljski ogledi kako bi se ocenila efikasnost neonikotinoidnih insekticida
imidakloprida (Nufidor 60% FS; u dozama primene od 2.1, 1.05 i 0.525 g a.m./kg semena) i tiametoksama (Cruiser 70% WS; u dozama 14.4, 7.2 i 3.6 g a.m./kg semena) kao semenskih tretmana, kao i tiametoksama (Actara 25% WG; u dozama 0.1, 0.05 i 0.025 g a.m./l) primenjenog folijarno protiv tri vrste biljnih vaši: sremzine lisne vaši Rhopalosiphum padi (L.), zelene vaši Schizaphis graminum (Rondani) i lisne vaši Rhopalosiphum maidis (Fitch). Proučavan je i njihov uticaj na prirodne neprijatelje biljnih vaši: zlatooke kukce Chrysoperla carnea Stephens, bubamare Coccinella spp. i osolike muve Syrphus spp. Ogledi su izvedeni na poljima Poljoprivrednog fakulteta Univerziteta Suez Canal, Ismailia, tokom sezona 2013/14 i 2014/15. Rezultati su pokazali značajne razlike između ispitivanih insekticida pri svim koncentracijama, kao i da su preporučene doze svih insekticida bile efikasnije od polovine i četvrtine doza u suzbijanju biljnih vaši na pšenici. Takođe, podaci su pokazali značajne razlike između dva tretmana semena pri svim dozama pre i nakon folijarne primene, u poređenju sa
kontrolom, u svim intervalima ocenjivanja prosečnog broja biljnih vaši na biljkama pšenice, od treće do trinaeste nedelje nakon setve, osim osam nedelja nakon tretmana semena, a pre folijarne aplikacije. Rezultati su jasno pokazali da su nedeljna redukcija zaraženosti, kao i opšta efikasnost, bile veće pri preporučenim dozama preparata Nufidor, Cruiser i Actara nego pri polovini i četvrtini doze tokom obe sezone. Takođe, smanjenje infestacije opadalo je do osme nedelje, kada je insekticid Actara primenjen raspršivanjem. Podaci su pokazali da nije bilo značajne razlike između tretmana i kontrole u pogledu prosečnog broja jedinki Chrysoperla carnea i Syrphus spp., dok je u prosečnom broju bubamara bilo razlike na pšenici treatiranoj imidaklopridom pre folijarnog tretmana 6 i 7 nedelja nakon setve, kao i nakon folijarnog tretmana tiametoksamom 9, 10, 11, 12 i 13 nedelja nakon setve. Što se
tiče semenskog tretmana tiametoksamom, značajne razlike su otkrivene kod populacije bubamara na pšenici 3, 4, 7 i 8 nedelja pre folijarnog tretmana i samo u desetoj nedelji nakon zaprašivanja tiametoksamom.

Reference

Abbott, W.S. (1925). A method of computing the effectiveness of an insecticide. Journal of Economic Entomology, 18(2), 265-267.

Ahmed, S., Nisar, M.S., Shakir, M.M., Imran, M., & Iqbal, K. (2014). Comparative efficacy of some neonicotinoids and traditional insecticides on sucking insect pests and their natural enemies on BT-121 cotton crop. Journal of Animal & Plant Sciences, 24(2), 660-663.

Blackman, R.L., & Eastop, V.F. (2000). Aphids on the World’s Crops. An Identification and Information Guide (2nd ed) (p 375). Chichester, UK: John Wiley and Sons.

Bosque-Perez, N.A., & Schotzko, D. J. (2000). Wheat genotype, early plant growth stage and infestation density effects on Russian wheat aphid (Homoptera: Aphididae) population increase and plant damage. Journal of Entomological Science, 35(1), 22-38.

El-Hariry, M.A. (1979). Biological and ecological studies on aphids attacking corn and wheat in Egypt. (M.Sc. Thesis) (p 213). Faculty of Agriculture, Ain Shams University, Egypt.

El-Heneidy, A.H. (1994). Efficacy of aphidophagous insects against aphids at wheat fields in Egypt, a 5- year evaluation. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 4(2), 113-123.

El-Heneidy, A.H., & Adly D. (2012). Cereal aphids and their biological control agents in Egypt. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 22(2), 227-244.

El-Zahi, E.Z.S. (2012). Selectivity of some pesticides for various stages of Chrysoperla carnea (Steph.) using different methods of exposure. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 22(2), 211-217.

Harvey, T.L., Seifers, D.L., & Kofoid, K.D. (1996). Effect of sorghum hybrid and imidacloprid seed treatment on infestations by corn leaf aphid and greenbug (Homoptera: Aphididae) and the spread of sugarcane mosaic virus strain MDMV-B. Journal of Agricultural Entomology, 13(1), 9-15.

Kuroli, G. (2000). Aphid flight and change in abundance of winter wheat pests. Archives of Phytopathology and Plant Protection, 33(4), 361-373.

Magalhaes, L.C., Hunt, T E., & Siegfried, B.D. (2009). Efficacy of neonicotinoid seed treatments to reduce soybean aphid populations under field and controlled conditions in Nebraska. Journal of Economic Entomology,102(1), 187-195. pmid:19253636

Mahmoud, M.F., & Osman, M.A.M. (2015). Management of cabbage aphid, Brevicoryne brassica L. on canola crop using neonicotinoids seed treatment and salicylic acid. Journal of Phytopathology and Pest Management, 2(3), 9-17.

Mensah, R.K. (2002). Development of an integrated pest management programme for cotton. Part 2: Integration of a lucerne/cotton interplant system, food supplement sprays with biological and synthetic insecticides. International Journal of Pest Management, 48(2), 95-105.

Neumann, P. (2015). Ecosystem services: Academies review insecticide harm. Nature, 520(7546), 157-157.

SAS Institute (2004). Version 9.1 SAS/STAT Users Guide. Vol. 1 and 2. Cary, N C., USA.

Simon-Delso, N., Amaral-Rogers, V., Belzunces, L P., Bonmatin, J.M., Chagnon, M., Downs, C. ... Wiemers, M. (2014). Systemic insecticides (neonicotinoids and fipronil): trends, uses, mode of action and metabolites. Environmental Science and Pollution Research, 22(1), 5-34.

Suhail, A., Iqbal, J., Arshad, M., Gogi, M.D., Arif, M.J., & Shafait, T. (2013). Comparative efficacy of insecticides as seed treatment against wheat aphid and its coccinellid predator. Pakstan Entomologist, 35(1), 17-22.

Tantawi, A.M. (1985). Studies on wheat aphids in Egypt. 1- Surveys. Rachis, 4(2), 25-26.

Torres, J.B., & Ruberson, J.R (2004). Toxicity of thiamethoxam and imidacloprid to Podisus nigrispinus (Dallas) (Heteroptera: Pentatomidae) nymphs associated to aphid and whitefly control in cotton. Neotropical Entomology, 33(1), 99-106.

Zidan L.T.M. (2012).Bio-efficacy of three new neonicotinoid insecticides as seed treatment against four early sucking pests of cotton. American-Eurasian Journal of Agricultural and Environmental Sciences, 12(4), 535-540.

Objavljeno
2017/06/05
Kako citirati
Mahmoud, M. F., Osman, M. A., & Mahmoud, K. M. (2017). Ocenjivanje efikasnosti neonikotinoida protiv tri vrste biljnih vaši i njihovih prirodnih neprijatelja u poljskim ogledima u pšenici u Ismailiji, Egipat. Pesticides and Phytomedicine / Pesticidi I Fitomedicina, 32(1). https://doi.org/10.2298/pif.v32i1.11247
Broj časopisa
Vol. 32 Br. 1 (2017): Pesticidi i fitomedicina
Rubrika
Originalni naučni članak
Autori koji objavljuju u ovom časopisu pristaju na sledeće uslove:

  1. Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja rada i licenciraju ga "Creative Commons Attribution licencom" koja omogućava drugima da dele rad, uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.

  2. Autori mogu izraditi zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju članka objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorijum ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je članak izvorno objavljen u ovom časopisu.

  3. Autorima je dozvoljeno i podstiču se da postave objavljeni članak onlajn (npr. u institucionalni repozitorijum ili na svoju internet stranicu) pre ili tokom postupka prijave rukopisa, s obzirom da takav postupak može voditi produktivnoj razmeni ideja i ranijoj i većoj citiranosti objavljenog članka (Vidi Efekti otvorenog pristupa).