UTICAJ SPORTA I FIZIČKOG VASPITANJA NA RAST, RAZVOJ I ZDRAVLJE DECE ŠKOLSKOG UZRASTA
Sažetak
Fizička aktivnost je jedan od najvažnijih spoljašnjih faktora uticaja na razvoj i rast dece. Kad se govori o fizičkoj aktivnosti dece, misli se na njihovu sveukupnu aktivnost koja je povezana sa radom mišića, bez obzira na oblike: nastava fizičkog vaspitanja, igra, sportska rekreacija ili sportska aktivnost.
Osnovna odlika dečijeg uzrasta je intenzivan rast i razvoj, kao i stvaranje pozitivnih preduslova koji će uticati na zdravlje deteta. Pored socijalne komponente koju obezbeđuje porodica, veoma je bitan i fizički faktor, tj. kinezi-faktor, jer stvara pozitivnu klimu rasta i razvoja deteta.
Porast broja gojazne dece u Srbiji je pre svega posledica nedovoljne fizičke aktivnosti i loše ishrane. Podaci govore, da od 60-85% dece koja su gojazna u školskom uzrastu, tu karakteristiku prenose i u odraslom dobu, što dovodi do narušavanja zdravlja, pre svih kardio-vaskularnih oboljenja srca i krvnih sudova, ali i dijabetesa, psihosocijalnih poremećaja itd.
Izuzetna važnost redovnog upražnjavanja sportskih aktivnosti kod dece ogleda se u razvoju samopouzdanja, poboljšanju kvaliteta sna i zdravih navika, boljem raspoloženju, regulaciji emocija, a samim tim i boljem uspehu u školi. Iz tog razloga fizičko vaspitanje možemo svrstati u jedan od najvažnijih predmeta u školi, ali i neodvojiv deo dečijeg života.
Cilj fizičkog vaspitanja je da se uz pomoć raznovrsnih motoričkih aktivnosti, doprinese sveukupnom razvoju ličnosti učenika (kognitivnim, afektivnim, motoričkim). Razvojem motoričkih sposobnosti, direktno se utiče na usavršavanje i primeni motoričkih umenja i navika neophodnih u svakodnevnim i specifičnim uslovima života.
Neretko se terminu fizičko vaspitanje pridodaje i reč “zdravstveno”, što svakako usmerava na ciljeve njegovog delovanja i neophodnost postojanja u vaspitno-obrazovnom procesu. Pronalaženjem naučnih metoda kojima se kvantifikuje uticaj fizičkih aktivnosti na zdravlje i razvoj deteta, bitno se promenilo mišljenje o učestalosti nastavnog predmeta fizičko vaspitanje u školama i prepoznatljiva je tendencija povećanja broja časova, kako redovne nastave, tako i časova sportskih aktivnosti.
Reference
Bogetić, Lj. (2016.) Zašto je fizička aktivnost važna za decu? www.eoscentar.com
Corbin, C.B. (2002). Physical educator should know about promoting lifelong physical activity, Journal of Teaching in physical Education, 21.
Dedaj,M. (2011.) Značaj fizičkog vaspitanja za zdravlje dece i mladih, Pedagogija LXVI, 2.
Đorđić,V., Marjan,B. (2013). Fizička aktivnost učenika oslobodjenih od nastave fizičkog vaspitanja.
Freedson, P.S. Cureton, K.J. i Heath, G.W. (2000.) Status of Field-Based Fitness Testing in Children and Youth, Preventive Medicine, 31.
Kolarov, N. (2007). Dete i sport. Sportska medicina, Vol.5 No 1, str.22-26.
Kurelić,N., Momirović,K., Stojanović, M.,Šturm, J., Radojević,Dj., Viskić-Štalec, N. (1975) Struktura i razvoj morfoloških i motoričkih dimenzija omladine, Institut za naučna istraživanja Fakulteta za fizičko vaspitanje, Beograd.
Macura, M., (2012) Rast, razvoj i fizička aktivnost, Fakultet za sport i fizičko vaspitanje,
Milanović, I. i saradnici, (2010.) Aktuelno stanje i odnos nastavnika prema praćenju fizičkog razvoja i motoričkih sposobnosti učenika u okviru nastave fizičkog vaspitanja, Fizička kultura, 64.
Petrišić V., Janković B., (2010) Pedijatrija za student medicine, Univerzitet u Beogradu, Medicinski fakultet
Radovanović S. D. (2014), Gojaznost adolescenata-uzroci nepravilne ishrane i značaj fizičke aktivnosti, Fizička kultura i moderno društvo, Fakultet pedagoških nauka Univerziteta u Kragujevcu, Jagodina.
Rodić N., (2014) Interdisciplinarne teorije sporta i fizičkog vaspitanja, Fakultet za sport i fizičko vaspitanje,
Službeni glasnik Republike Srbije, br 55/2013. Zakon o osnovnom obrazovanju i vaspitanju Republike Srbije.
Sukodolak V. (2016). Fizičko vaspitanje u osnovnoj školi, okrugli sto, Fakultet za sport i fizičko vaspitanje, Beograd.