ZNAČAJ I PRIMENA JAVNOG SLUŠANJA NA NACIONALNOM I LOKALNOM NIVOU

Abstract

U radu se najpre određuje pojam javnog slušanja i višestruke koristi od primene ovog instituta u uporednom parlamentarnom pravu. Nakon analize različitih modaliteta javnog slušanja u savremenoj parlamentarnoj praksi i postupka organizovanja i održavanja javnog slušanja kroz tri faze, sugeriše se podela na tri osnovne vrste: (1) zakonodavna javna slušanja, koja se mogu označiti i kao konsultativna ili informativna, (2) kontrolna (nadzorna) i (3) istražna. Potom se analiziraju mogućnosti za održavanje sve tri pomenute vrste u domaćem pravnom okviru. Sledi ispitivanje i utvrđivanje značaja javnog slušanja posebno za nacionalni parlament, skupštine jedinica lokalne samouprave i organizacije civilnog društva. U drugom delu, autor analizira razvoj javnog slušanja u Srbiji najpre na nacionalnom nivou, tj. pravni okvir i dosadašnju praksu odbora Narodne skupštine u organizovanju i održavanju javnih slušanja. U fokusu je potom prenošenje dobre prakse sa nacionalnog na lokalni nivo i prva javna slušanja održana u skupštinama gradova i opština u Srbiji. Autor uočava da na oba nivoa vlasti javno slušanje počinje da se primenjuje na isti način – najpre na faktičkom planu (u formi tzv. tematskih sednica odbora), pa se tek potom pristupa njegovom pravnom uređenju. Nakon izvođenja zaključaka, autor nudi preporuke za dalji razvoj, odnosno unapređenje javnih slušanja na nacionalnom i lokalnom nivou.

Ključne reči: javno slušanje, javno saslušanje, parlament, jedinice lokalne samouprave, organizacije civilnog društva.