Samoorganizovanje građana kao odgovor na porast stope uličnog kriminaliteta

Sažetak

Osnovni cilj ovoga rada jeste opšte predočavanje fenomena građanskog samoorganizovanja u cilju suzbijanja uličnog kriminala. Pružen je predlog definicije ove pojave, nakon čega su izvršeni pregled i analiza uslova njenog nastanka, razvitka i specifičnih formi ispoljavanja. Izvedeni su zaključci o mogućnostima samoorganizovanja ovoga tipa unutar savremene državne zajednice. Razmotrene su i ocenjene perspektive dopuštenosti navedenog aktivizma, kao i opravdanosti i osnovanosti istoga u svetlu promenjivosti društvenog ambijenta i različitosti između konkretnih lokalnih zajednica. Konstatovano je da građansko samoorganizovanje može postojati unutar savremene pravne države kao jedan od vidova primarno samoinicijativnog, dopunskog učešća stanovništva u suzbijanju delikvencije. Pri tome je sugerisano izbegavanje podsticanja ovakvog delovanja od strane državnih struktura i oslanjanja na isto, već prevashodno aktivno činjenje na polju sistematskog unapređivanja rada zvaničnih institucija u čiju nadležnost spada borba protiv kriminogenog ponašanja.