FAKTORI KOJI DOPRINOSE NASTANKU DEKUBITUSA KOD PACIJENATA SA POVREDAMA KIČMENE MOŽDINE
Sažetak
Uvod: dekubitalni ulkus je česta komplikacije kod pacijenata sa povredom kičmene moždine.
Cilj: utvrditi učestalost i faktore rizika dekubitalnih ulkusa kod pacijenata sa povedom kičmene moždine u toku rehabilitacije.
Materijal i metode: ovaj rad predstavlja retrospektivnu studiju koja je obuhvatila 453 pacijenta sa povredom kičmene moždine koji su rehabilitovani u Klinic za rehabilitaciju Dr M. Zotović, Beograd, Srbija u periodu od Januara 2000. do Decembra 2009. godine. Faktori rizika dekubitlanih ulkusa kod pacijenata sa povredom kičmene moždine koji su ispitivani u ovoj studiji su: starost, pol, način povređivanja, neurološki nivo povrede, kmpletnost lezije, spasticitet i dužina boravka. Postojanje lokalizacija dekubitalnih ulkusa je bila registrovana na prijemu, u toku rehabilitacije i na otpustu. Nivo statističke značajnosti je testiran na nivou od 0.05.
Rezultati: u studiju je uključeno 453 pacijenata od kojih 383 (84.5%) nije imalo dekubitalni ulkus u toku rehabilitacije i 70 (15.5%) pacijenata sa dekubitalnim ulkusom u toku rehabilitacije. Od ukupnog broja pacijenata 333 (73.5%) na bilo muškog i 120 (26.5%) je bilo ženskog pola. Prosečna starost pacijenata koji su uključeni u studiju je bila 51.8±17.2 godina. U multiplo regresionom modelu statiskički značajan prediktor dekubitalnog ulkusa u toku rehabiltiacije je bio postojanje ulkusa pre rehabilitacije (B=1420, p<0.001), sa odnosom šansi OR=4.1. Ovo na pokazuje da pacijenti koji su imali dekubitalni ulkus na prijemu imaju četiri puta veću šansu da ponovo dobiju ulkus u toku rehabilitacije. Takođe statistički značajan predikto dekubitlanih ulkusa u toku rehabilitacije je bio FIM skot na prijemu (B= -0036, p<0.015).
Zaključak: prevencija dekubitlanih ulkusa skraćuje vreme rehabilitacije i povećava funkcionalni oporavak kod pacijenata sa povredom kičmene moždine.