FAKTORI RIZIKA ZA BIHEJVIORALNE I EMOCIONALNE POREMEĆAJE KOD DECE SA LAKOM INTELEKTUALNOM OMETENOŠĆU
Sažetak
Uvod: U radu se razmatraju rasprostranjenost i karakteristike bihejvioralnih i emocionalnih poremećaja kod dece sa lakom intelektualnom ometenošću, kao i njihova veza sa personalnim i socio-demografskim činiocima kao potencijalnim faktorima rizika.
Cilj rada: Utvrditi uticaj socio-demografskih i personalnih faktora na rasprostranjenost i vrste emocionalnih smetnji i poremećaja ponašanja kod dece sa lakom intelektualnom ometenošću.
Metod rada: Sistematsko neeksperimentalno istraživanje obavljeno je na uzorku od 311 dece sa lakom intelektualnom ometenošću, učenika 8 specijalnih osnovnih škola centralne i jugozapadne Srbije, starosti od 9-18 godina. Za procenu psihopatologije korišćena je Skala poremećaja u ponašanju i emocionalnih smetnji kod dece uzrasta 6-18 godina, CBCL - TRF (Child Behavior Checklist - Teacher Report Form). Za prikupljanje podataka o socio-demografskom statusu korišćena je Skala socio-ekonomskih faktora i demografskih pokazatelja, konstruisana za potrebe ove studije. Informanti su bili nastavnici-razredne starešine.
Rezultati: Utvrđena je povećana učestalost emocionalnih i bihejvioralnih poremećaja kod dece sa lakim intelektualnim smetnjama u odnosu na decu prosečne inteligencije. Oba pola psihopatologije nalaze se pod značajnim uticajem ispitivanih personalnih i socio-demografskih varijabli: uzrasta, pola, akademskog uspeha, vrste smeštaja deteta, nivoa obrazovanja i zaposlenja roditelja, kao i strukture, brojnosti i socio-ekonomskog statusa porodica.
Zaključak: Deca sa smetnjama u intelektualnom razvoju su pod pojačanim rizikom od ispoljavanja psihopatoloških fenomena, najčešće iz spektra problema ponašanja i prilagođavanja, što je posledica specifičnih razvojno-psiholoških karakteristika, ali i poteškoća socijalnog učenja, kao i delovanja niza nepovoljnih socio-demografskih faktora.