Etnički i religijski identiteti u Socijalističkoj Federativnoj Repulici Jugoslaviji
Sažetak
Socijalizam kao politički sistem, utemeljen na vrhovnoj vlasti partije, koji se oslanja na kolektivizam, pokušao je da izbriše sve razlike između društvenih grupa u SFRJ. Marksistička ideologija je imala u načelu negativan stav prema religiji, što je dovelo do slabljenja religoznog identiteta stanovništva Jugoslavije. S druge strane, stvaranje Jugoslavije, u velikom delu je ometalo razvoj etničkog identiteta. Stoga je državni identitet maksimalno pojačan među građanima SFRJ. Tako je formirano jedno nadnacionalno društvo bez državne religije. Time su praktično primenjeni principi etničke i religiozne tolerancije, oslanjajući se na bratstvo i jedinstvo naroda i narodnosti, kao na najviši ideal.
Reference
Bogomilova, N. (2005). Religion, Law and Politics in the Balkans at the end of the 20th and early 21st centuries. Sofa: Istok – Zapad. [In Bulgarian].
Davie, G. (2017). Religion in Public Life: Levelling the Ground. London: Teos
Giddens, A. (2007). Sociology. Zagreb: Nakladni zavod Globus.
Heywood, Е. (2009). Politics. Skopje: Akademski pecat. [In Macedonian].
Malcolm, N. (1994). Bosnia: A Short History. New York: New York University Press.
Ramet, S. (2008). The Tree Yugoslavias: State – Building and Legitimation, 1918 – 2005. Bloomington: Indiana University Press.
Smith, A. (1991). National Identity. London: Penguin Books Ltd.
Weber, M. (1963). The sociology of religion. Boston: Beacon Press.
Ćebić. P. (1988). Ecumenism and Religious Tolerance in Yugoslavia. Beograd: NIRO Mladost. [in Croatian].
Žunić, D. (2008). Nation and Nationalism. Niš : Odbor za građansku inicijativu. [In Serbian]