Faktori koji utiču na „no reflow“ fenomen kod bolesnika sa infarktom miokarda sa elevacijom ST-segmenta lečenih primarnom perkutanom koronarnom intervencijom

Nemanja  Djenić; Boris Džudović; Radoslav Romanović; Nenad Ratković; Zoran Jović; Boško  Djukić; Marjan  Spasić; Siniša Stojković; Slobodan Obradović

doi:10.2298/VSP160405030D

Nemanja Djenić Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia
Boris Džudović Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia
Radoslav Romanović Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia
Nenad Ratković Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia
Zoran Jović Military Medical Academy, Clinic for Cardiology, Belgrade, Serbia
Boško Djukić Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia
Marjan Spasić Military Medical Academy, Clinic for Cardiology, Belgrade, Serbia
Siniša Stojković Clinical Centre of Serbia, Belgrade, Serbia
Slobodan Obradović University of Defence, Faculty of Medicine of the Military Medical Academy, Belgrade, Serbia

DOI: https://doi.org/10.2298/VSP160405030D

Keywords: myocardial infarction;, percutaneous coronary intervention;, no-reflow phenomenon;, risk factors.

Abstract

Uvod/Cilj. Nedovoljno je poznato koji faktori utiču na nastanak “no-reflow” fenomena nakon uspešne primarne perkutane intervencije (pPCI) kod bolesnika sa infarktom miokarda sa ST elevacijom (STEMI). Lošiji klinički tok i ishod lečenja kod bolesnika sa “no-reflow” ukazuje na značaj dobre selekcije i agresivnijeg lečenja u grupi sa visokim rizikom. Cilj studije bio je da se proceni prediktivna vrednost određenih karakteristika na prijemu kod bolesnika sa STEMI koji su lečeni PPCI za razvoj “no-reflow” fenomena. Metode. Radi se o retrospektivnoj i delom prospektivnoj studiji koja je obuhvatila 491 bolesnika sa STEMI, lečenih na Klinici za uregentnu internu medicinu Vojnomedicinske akademije u Beogradu, u periodu od 2000. godine do septembra 2015. godine pomoću pPCI. Deskriptivne karakteristike bolesnika, postojanje klasičnih faktora rizika za kardiovaskularne bolesti, vreme od početka bola do pPCI, kao i klinički status na prijemu procenjivani su kao mogući prediktori za razvoj fenomena “no-reflow”. “No-reflow” fenomen definisan je kao tromboliza kod infarkta miokarda (TIMI) < 3 na kraju pPCI procedure ili rezolucija ST-segmenta za manje od 50% u prvih nekoliko sati nakon procedure. Značaj prisustva i prediktivne vrednosti ovih parametara, procenjivan je univarijantnom i multivarijantnom regresionom analizom. U univarijantnoj analizi, korišćen je χ², Mann Whitney i Studentov t-test. Rezultati. “No-reflow” fenomen nađen je kod 84 (17,1%) bolesnika (prema kriterijumu TIMI < 3 koronarnog protoka) i kod 144 (29,3%) bolesnika (prema kriteriumu ST – sement rezolucija < 50%). U grupi bolesnika starijih od 75 godina (odds ratio – OR = 2.53; 95% CI 1.48–4.33; p = 0.001), kao i kod onih koji su imali srčanu slabost definisanu kao Killip > 1 [(OR), 1.59; 95% confidence interval (CI) 1.23–2.04; p < 0.001], postojao je statitistički značajno veći rizik za razvoj “no-reflow” fenomena. Takođe, leva prednja descendentna arterija – left anterior descending (LAD), kao infarktna arterija (IRA) i ukupno ishemijsko vreme duže od četiri sata bili su povezani sa povećanim rizikom za razvoj “no-reflow” fenomena, praćeno preko parametra izostanak rezolucije ST segmenta za > 50% nakon PPCI. Zaključak. Starije osobe i srčana slabost i Killip > 1 bili su glavni prediktori TIMI < 3 protoka, a Killlip, LAD kao Dodaj autorainfarktna arterija i duže trajanje ishemije bili su prediktori za sporiju rezoluciju ST-segmenta nakon pPCI.

Author Biography

Nemanja Djenić, Military Medical Academy, Clinic for Urgent Internal Medicine, Belgrade, Serbia

Ass.dr Nemanja Djenic, interventni kardiolog

References

Eeckhout E, Kern MJ. The coronary no-reflow phenome¬non: A review of mechanisms and therapies. Eur Heart J 2001; 22(9): 729–39.

Vrints C. Pathophysiology of the no-reflow phenomenon. Acute Card Care 2009; 11(2): 69–76.

Steg PG, James SK, Atar D, Badano LP, Blömstrom-Lundqvist C, Borger MA, et al. Task Force on the manage¬ment of ST-segment elevation acute myocardial infarction of the Europe-an Society of Cardiology (ESC). ESC Guide¬lines for the man-agement of acute myocardial infarction in patients presenting with ST-segment elevation. Eur Heart J 2012; 33(20): 2569–619.

Mazhar J, Mashicharan M, Farshid A. Predictors and out¬come of no-reflow post primary percutaneous coronary intervention for ST elevation myocardial infarction. Int J Cardiol Heart Vasc 2015; 10: 8–12.

Iwakura K, Ito H, Kawano S, Shintani Y, Yamamoto K, Kato A, et al. Predictive factors for development of the no-reflow phe-nomenon in patients with reperfused anterior wall acute myo-cardial infarction. J Am Coll Cardiol 2001; 38(2): 472–7.

Kirma C, Izgi A, Dundar C, Tanalp AC, Oduncu V, Aung SM, et al. Clinical and procedural predictors of no-reflow phenome-non after primary percutaneous coronary inter¬ventions: expe-rience at a single center. Circ J 2008; 72(5): 716–21.

Harrison RW, Aggarwal A, Ou FS, Klein LW, Rumsfeld JS, Roe MT, et al. American College of Cardiology National Cardio-vascular Data Registry. Incidence and outcomes of no-reflow phenomenon during percutaneous coronary in¬tervention among patients with acute myocardial infarc¬tion. Am J Cardi-ol 2013; 111(2): 178–84.