Neurološki ishod lečenja bolesnika sa miastenijom gravis koji su timektomisani sternotomijom i video asistiranom torakoskopskom hirurgijom (VATH)
Sažetak
Uvod/Cilj. Timektomija je prihvaćena metoda hirurškog lečenja bolesnika sa miastenijom gravis (MG). Ranija timektomija putem sternotomije zamenjena je poslednjih godina video asistiranom torakoskopskom hirurgijom (VATH) kao manje invanzivnom metodom. Cilj rada bio je da se poređenjem neurološkog ishoda utvrde efikasnost i pouzdanost te dve metode hirurškog uklanjanja timusa kod bolesnika sa MG. Metode. Studijom je bilo obuhvaćeno 60 bolesnika sa MG koji su timektomisani
na početku lečenja: 30 bolesnika je timektomisano sternotomijom, a preostalih 30 putem VATH. U cilju procene efekata te dve operativne tehnike poređeni su podaci koji su se odnosili direktno na operaciju – broj hospitalnih dana posle operacije, incidencija postoperativnih komplikacija, ali i podaci koji se tiču neurološkog praćenja tih bolesnika: neposredno posle operacije, godinu dana posle operacije i do 3 godine posle operacije. Rezultati. Podaci koji se odnose na neposredni postoperativni period ukazali su na signifikantno kraću hospitalizaciju posle timektomije putem VATH (p < 0,001), dok je procenat postoperativnih komplikacija u obe grube bio isti (p = 0,381). Utvrđena je uniformna distribucija kliničkog pogoršanja prve godine posle operacije, nezavisno od načina operacije (p = 0,470). Broj učinjenih retimektomija u grupi bolesnika putem VATH bio je granično statistički značajan (p = 0,054). Kompletna stabilna remisija, kao potvrda da je timusno tkivo bilo uklonjeno u potpunosti ostvarena je kod oko 11% timektomisanih bolesnika. Kod ostalih bolesnika klinička remisija je održavana antiholinesteraznom i imunosupresivnom terapijom. Zaključak. Kraća hospitalizacija i brži postoperativni oporavak sa podjednakim kliničkim učinkom i estetskom komponentom favorizuju timektomiju VATH u odnosu na timektomiju putem sternotomije kao prihvatljivijom metodom hirurškog lečenja obolelih od MG.
Reference
Wilkins KB, Bulkley GB. Thymectomy in the integrated man-agement of myasthenia gravis. Adv Surg 1999; 32: 105‒33.
Kirschner PA. Alfred Blalock and thymectomy for myasthenia gravis. Ann Thorac Surg 1987; 43(3): 348‒9.
Beghi E, Antozzi C, Batocchi AP, Cornelio F, Cosi V, Evoli A, et al. Prognosis of myasthenia gravis: a multicenter follow-up study of 844 patients. 1991. J Neurol Sci J 1991; 106(2): 213‒20.
Grob D. Course and management of myasthenia gravis. J Am Med Assoc 1953; 153(6): 529‒32.
Lindstrom JM, Seybold ME, Lennon VA, Whittingham S, Duane DD. Antibody to acetylcholine receptor in myasthenia gravis. Prevalence, clinical correlates, and diagnostic value. Neurolo-gy 1976; 26(11): 1054–9.
Kirschner PA. The history of surgery of the thymus gland. Chest Surg Clin N Am 2000; 10(1): 153‒65, x.
Sugarbaker DJ. Thoracoscopy in the management of anterior mediastinal masses. Ann Thorac Surg 1993; 56(3): 653‒6.
Caronia FP, Arrigo E, Trovato S, Lo Monte AI, Cottone S, Sgalam-bro F, et al. Uniportal bilateral video-assisted sequential thora-coscopic extended thymectomy. J Vis Surg 2017; 3: 69.
Osserman KE, Genkins G. Studies in myasthenia gravis: review of a twenty-year experience in over 1200 patients. Mt Sinai J Med 1971; 38(6): 497–537.
Fan L, Ma S, Yang Y, Yan Z, Li J, Li Z. Clinical differences of early and late-onset myasthenia gravis in 985 patients. Neurol Res 2019; 41(1): 45–51.
Sanders DB, Wolfe GI, Benatar M, Evoli A, Gilhus NE, Illa I, et al. International consensus guidance for management of myasthenia gravis. Neurology 2016; 87(4): 419–25.
Jaretzki A 3rd, Barohn RJ, Ernstoff RM, Kaminski HJ, Keesey JC, Penn AS, et al. Myasthenia gravis: recommendations for clini-cal research standards. Task Force of the Medical Scientific Advisory Board of the Myasthenia Gravis Foundation of America. Neurology 2000; 55(1): 16–23.
Sussman J, Farrugia ME, Maddison P, Hill M, Leite MI, Hilton Jones D. Myasthenia gravis: Association of British Neurologist management guidelines. Prac Neurol 2015; 15(3): 199‒206.
Palace J, Newsom-Davis J, Lecky B. A randomized double-blind trial of prednisolone alone or with azathioprine in myasthenia gravis. Myasthenia Gravis Study Group. Neurology 1998; 50(6): 1778‒83.
Lo CM, Lu HI, Hsieh MJ, Lee SS, Chang JP. Thymectomy for myasthenia gravis: Video assisted versus transsternal. J Formos Med Assoc 2014; 113(10): 722‒6.
Chang PC, Chou SH, Kao EL, Cheng YJ, Chuang HY, Liu CK, et al. Bilateral video-assisted thoracoscopic thymectomy vs ex-tended transsternal thymectomy in myasthenia gravis: a pro-spective study. Eur Surg Res 2005; 37(4): 199‒203.
Zahid I, Sharif S, Routledge T, Scarci M. Video-assisted thoraco-scopic surgery or transsternal thymectomy in the treatment of myasthenia gravis? Interact Cardiovas Thorac Surg 2011; 12(1): 40–6.
Qi K, Wang B, Wang B, Zhang LB, Chu XY. Video-assisted tho-racoscopic surgery thymectomy versus open thymectomy in patients with myasthenia gravis: a meta-analysis. Acta Chir Belg 2016; 116(5): 282–8.