Hirurška anatomija i histologija mišića podizača gornjeg kapka u korekciji blefaroptoze

  • Boban Sava Djordjević Clinic for Plastic Surgery and Burns,Military Medical Academy, Belgrade, Serbia
  • Marijan Jovan Novaković Head Office, Military Medical Academy, Belgrade, Serbia; Faculty of Medicine of the Military Medical Academy, University of Defense, Belgrade, Serbia.
  • Milan Miodrag Milisavljević Institute of Anatomy, Faculty of Medicine, University of Belgrade, Belgrade, Serbia
  • Saša Dragiša Milićević Clinic for Plastic Surgery and Burns,Military Medical Academy, Belgrade, Serbia
  • Aleksandar Božidar Maliković Institute of Anatomy, Faculty of Medicine, University of Belgrade, Belgrade, Serbia
DOI: https://doi.org/10.2298/1879

Sažetak


Uvod/Cilj. Detaljno poznavanje građe gornjeg kapka veoma je važno za mnogobrojne korektivne hirurške zahvate na gornjem kapku. Ovaj članak bavi se detaljnom anatomijom glavnih struktura gornjeg kapka koji se obično susreću u hirurškoj praksi. Metode. Studija je sprovedena na 19 ljudskih kadavera (12 odraslih i 7 odojčadi) bez patoloških promena u orbitalnoj regiji i kapcima. Anatomska mikrodisekcija sadržaja orbite sprovedena je na 12 orbita, obostrano na 6 svežih kadavera odraslih (3 muška i 3 ženska). Mikromorfološka ispitivanja struktura orbite izvedena su na 8 en bloc orbita kadavera odojčadi fiksiranih formalinom. Preparati su fiksirani Duvernoy metodom. U karotidni sistem intraarterijski je ubrizgavana mešavina 5% rastvora formalina i crnog tuša. Rutinskom procedurom, koja obuhvata fiksaciju, dekalcifikaciju, dehidrataciju, prosvetljavanje, impregnaciju i kalupljenje u paraplastu, uzorci su pripremani za pravljenje preseka. Rezultati. Merenje dužine i širine mišića na šest svežih kadavera (12 orbita) pokazalo je prosečnu dužinu tela mišića levator palpebrae superioris (LPS) od 42,0 ± 1,41 mm na desnoj strani, a 40,3 ± 1,63 mm na levoj strani. U svim slučajevima, LPS je bio vaskularizovan iz četiri različita arterijska sistema: a. lacrimalis, a. supratrochlearis, a. supraorbitalis i mišićnih grana a. ophthalmicae. Mišić LPS u svim slučajevima inervisala je gornja medijalna grana n. oculomotoriusa. Ustanovljeno je da je vezivno tkivo povezano sa LPS mišićem, sastavljeno od dva poprečna ligamenta: gornjeg (Whitnallovog) i intermuskularnog poprečnog ligamenta (ITL). Orbitalni septum je u svim slučajevima polazio od supraorbitalne ivice čeone kosti i sastojao se od dva sloja – površnog i dubokog. Osim toga, detaljna histološka analiza pokazala je da gornji kapačni žleb formira fascija mišića orbicularis oculi, površni sloj orbitalnog septuma, aponeuroza mišića levator palpebrae superioris i pretarzalna fascija. Zaključak. Istraživanjem je obezbeđena važna morfološka osnova za biomehanička i klinička ispitivanja u hirurgiji blefaroptoza.

 

Ključne reči:

mišići, okulomotorni; blefaroptoza; mikrodisekcija;
n. oculomotorius.
Objavljeno
2017/01/20
Broj časopisa
Vol. 70 Br. 12 (2013)
Rubrika
Originalni članak