Akušerske komplikacije placente previje perkrete
Sažetak
Uvod. Placenta previja je stanje koje je povezano sa teškim maternalnim i fetalnim morbiditetom. Povećanje incidencije carskih rezova dovelo je do značajnog povećanja abnormalno invazivne placente u prošloj deceniji. Abnormalno invazivna placenta je jedan od vodećih uzroka postpartalnih histerektomija, krvarenja kao i značajnog broja maternalnog i fetalnog morbiditeta i mortaliteta. Maternalni morbiditet u ovakvim slučajevima kompromituje transfuziju, dovodi do razvoja diseminovane intravaskularne koagulacije, do rupture uterusa, cistostomije, formiranja fistule, uretralnih striktura, dovodi do povećanja broja prijema u jedinice intenzivne nege, do infekcija, produženja hospitalizacije, razvoja adultnog respiratornog distres sindroma, otkazivanja bubrega, septikemije, čak i do smrti. Prikaz bolesnika. Trudnica, stara 38 godina, u trećoj trudnoći, primljena je u našu kliniku u 27 nedelji gestacije kao hitan slučaj zbog vaginalnog krvarenja. Prethodno kod trudnice dijagnostikovano je postojanje placente previje. Nakon primenjene tokolitičke terapije krvarenje je prestalo. Trudnica je informisana o dijagnozi i o mogućem, po život ugrožavajućem krvarenju, koje može prouzrokovati prevremeni porođaj. Primila je kortikosteroidnu terapiju u cilju maturacije fetalnih pluća. U 28 nedelji gestacije trudnica je obilno vaginalno prokrvarila, te je doneta odluka da se uradi hitan carski rez. Učinjen je transverzalni rez na telu uterusa iznad plike vezikouterine i proširenih krvnih sudova, izbegavajući gornji vrh placente. Placenta je probila ožiljak na donjem segmentu uterusa i infiltrirala se u zadnji zid mokraćne bešike, pa bi došlo do povrede mokraćne bešike i rupture uterusa ukoliko bi se pokušalo manuelno odvajanje i to na mestu ožiljka od prethodnog carskog reza. Totalna abdominalna histerektomija urađena je sa placentom na mestu upravo zbog mogućeg krvarenja. Majka i beba sada su dobro. Zaključak. Predviđanje i odluka hirurga odlučujući su faktori za operaciju, od izbora uterusne incizije pa do odluke da se nastavi ka histerektomiji, sve u cilju sniženja maternalnog morbiditeta.
Reference
Mirkovic Lj, Janjic T, Sparic R, Ravlic U, Raslic Z. Placenta accreta: incidence and risk factors. J Perinat Med 2013; 41(Suppl 1): 1196.
Sparić R, Dokić M, Argirović R, Kadija S, Bogdanović Z, Milenković V. Incidence of postpartum post-cesarean hysterectomy at the Institute of gynecology and obstetrics, Clinical center of Serbia, Belgrade. Srp Arh Celok Lek 2007; 135(3−4): 160−2. (Serbian)
Doumouchtsis SK, Arulkumaran S. The morbidly adherent pla-centa: an overview of management options. Acta Obstet Gy-necol 2010; 89(9): 1126−33.
Wu S, Kocherginsky M, Hibbard JU. Abnormal placentation: twenty-year analysis. Am J Obstet Gynecol 2005; 192(5): 1458−61.
Comstock CH. The antenatal diagnosis of placental attachment disorders. Curr Opin Obstet Gynecol 2011; 23(2): 117−22.
Guleria K, Gupta B, Agarwal S, Suneja A, Vaid N, Jain S. Ab-normally invasive placenta: changing trends in diagnosis and management. Acta Obstet Gynecol Scand 2013; 92(4): 461−4.
Allahdin S, Voigt S, Htwe TT. Management of placenta previa and accreta. J Obstet Gynaecol 2011; 31(1): 1−6.
Washecka R, Behling A. Urologic complications of placenta per-creta invading the urinary bladder: a case report and review of the literature. Hawaii Med J 2002; 61(4): 66−9.
Zizza A, Tinelli A, Malvasi A, Barbone E, Stark M, de Donno A, et al. Caesarean section in the world: a new ecological approach. J Prev Med Hyg 2011; 52(4): 161−73.
Silver LE, Hobel CJ, Lagasse L, Luttrull JW, Platt LD. Placenta previa percreta with bladder involvement: new considerations and review of the literature. Ultrasound Obstet Gynecol 1997; 9(2): 131−8.