PRAVA OSUMNJIČENOG I POLICIJSKA KOOPERACIJA U EVROPSKOJ UNIJI

Sažetak

Ukidanje granica u Evropskoj Uniji donelo je mnoge beneficije običnim evropskim građanima omogućivši slobodno kretanje ljudi, robe, kapitala i usluga. Sa druge strane, takve promene pogodovale su i raznim kriminalnim i terorističkim organizacijama. U tom smislu, borba protiv organizovanog kriminala sa nacionalnog nivoa morala je da pređe na viši nivo, bilateralnu i multilateralnu kooperaciju država članica EU. U pokušajima da suzbiju razgranati kriminal države članice su uvodile različite mere u okviru svoje novooformljene saradnje, naročito u sferi pretkrivičnog postupka i istrage. To je dovelo do problema narušenog balansa između zaštite prava osumnjičenog lica, sa jedne strane i ovlašćenja organa unutrašnjih poslova, sa druge. Postavlja se pitanje da li je Evropska Unija zaboravila na temelje Evropske civilizacije, ljudska prava i slobode, duboko zadirući u privatnost i pravo na odbranu osumnjičenog. Odgovarajući na isto autori ovog rada su predstavili razvoj i jačanje policijskih ovlašćenja na tri nivoa, a u kontekstu prava pojedinca. Prvi deo rada odnosi se na analizu ovog problema na nacionalnom nivou pojedinih država članica. Drugi deo objašnjava bilateralnu kooperaciju država članica, dok se treći deo fokusira na najvažniji vid multilateralne saradnje, Europol i njegove nedostatke.