PREGLED ISTRAŽIVANJA O VIBRATU U VIOLINSKOJ INTERPRETACIJI
Sažetak
Predmet i cilj ovog rada je istraživanje nastanka vibrata i objašnjenje ekspetimenta obavljenog na Fakultetu umetnosti u Nišu. U prvom delu rada dat je istorijski pregled nastanka vibrata i njegove upotrebe u različitim muzičkim epohama do današnjih dana, prvo kao ornamenta a zatim i kao neprekidnog vibrata. Fenomen neprekidnog vibrata se postepeno javlja u periodu od kraja 19. veka do početka 20. veka. Date su definicije vibrata i parametri koji ga karakterišu: intonacija, brzina promene frekvencije i frekvencijska širina. U drugom delu rada opisan je eksperiment na Fakultetu umetnosti u Nišu u kome su učestvovali studenti i profesori. Cilj je bio testiranje vibrata objektivnom i subjektivnom metodom. Izvršena je komparativna analiza rezultata. Detaljna analiza je pokazala dobru usaglašenost ovih ocena. Samim tim otvorena je mogućnost za upotrebu objektivne procene u edukaciji i testiranju instrumentalista.
Reference
Auer, L. (1921). Violin playing as I teach it. New York.
Beverly, J. (2015). Did early string players use continuous vibrato? Strad. Preuzeto sa https://www.thestrad.com/did-early-string-players-use-continuous-vibrato/1863.article 2018 Mar 12.
Brown, J. C., & Vaughn, K. V. (1996). Pitch center of stringed instrument vibrato tones. The Journal of the Acoustical Society of America, 100(3), 1728-1735. doi: 10.1121/1.416070
Eberhardt, S. (1911). Violin Vibrato: Its Mastery and Artistic Uses. New York. Preuzeto sa https://archive.org/details/violinvibratoits00eber 2015. Feb 15.
Milivojević, N. Z., & Balanesković, Ž. D. (2012). Algoritam za objektivnu analizu parametara vibrata. U: INFOTEH-Jahorina. 898‒903.
Milivojević, N. Z., & Balanesković, Ž. D. (2012). Algoritam za procenu vremenskih fluktuacija parametara vibrata. U: Informacione tehnologije − sadašnjost i budućnost 2012, Crna Gora, Žabljak. Univerzitet Crne Gore. 88‒92.
Fischer, S. (1997). Basic. Leipzig: Edition Peters.
Frederick Kent, G. (1992). Some Observation concerning Baroque and Modern Vibrato. Performance Practice Review, 5(1), 90‒102. doi:10.5642/perfpr.199205.01.09
Galamijan, I. (1977). Sviranje na violini i violinska pedagogija. Beograd: Univerzitet umetnosti.
Geminiani, F. (1751). The Art of Playing on the Violin, Op.9. London. Preuzeto sa http://imslp.org/wiki/The_Art_of_Playing_on_the_Violin,_Op.9_(Geminiani,_Francesco) 2015 Feb 20.
Gable, F. (1992). Vibrato as expressive ornament: Translation of summary chapter from Das Vibrato in der Musik des Barock (1988). Greta Moens-Haenen. Preuzeto sa https://www.york.ac.uk/music/conferences/nema/haenen/ 2018 Feb 14.
Hindley, G. (1971). The LaRousse Encyclopedia of Music. London, New York.
Harnoncourt, N. (1995). Baroque Music Today: Music As Speech: Ways to a New Understanding of Music. Amadeus Press.
Montgomery, D. (2003). The Vibrato thing. Preuzeto sa https://douglasniedt.com/TechTipVibratoPart3TheVibratoThingByDavidMontgomery.pdf 2018 Mar 19.
Neumann, F. (1991). The Vibrato Controversy. Performance Practice Review, 4(1), 14‒27. doi:10.5642/perfpr.199104.01.3
Sadie, S., & Grove, G. (1980). Vibrato. U The New Grove Dictionary of Music and Musicians. London: Macmillan Publishers Limited, Washington, DC: Grove's Dictionaries of Music Inc., Hong Kong: South China Printing Company.
Schonberg, H. (1985). The Glorious Ones: Classical Music's Legendary Performers. New York: Times Books.
Silvela, Z. (2001). A New History of Violin Playing: The Vibrato and Lambert Massart's Revolutionary Discovery. Universal Publishers USA.
Wakayama, T., Nagashima, M., Yamazaki, H., & Suzuki, H. (2004). Comparison of vibratos among four virtuosi. U: International Congress on Musical, Japan. Nara.
Wulstan, D. (1986). Tudor Music. University of Iowa Press.
Artefact omogućava otvoreni pristup i, u skladu sa preporukom CEON-a, primenjuje Creative Commons (CC BY) odredbe o autorskim pravima:
Autori koji objavlјuju u Artefact-u pristaju na sledeće uslove:
a) Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavlјivanja rada i licenciraju ga Creative Commons licencom koja omogućava drugima da dele rad uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavlјivanja u ovom časopisu.
b) Autori mogu izraditi zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju rada objavlјenog u časopisu (npr. postavlјanje u institucionalni repozitorijum ili objavlјivanje u knjizi), uz navođenje da je rad izvorno objavlјen u ovom časopisu.
c) Autorima je dozvolјeno i podstiču se da postave objavlјeni rad onlajn (npr. u institucionalnom repozitorijumu ili na svojim internet stranicama) pre i tokom postupka prijave priloga, s obzirom da takav postupak može voditi produktivnoj razmeni ideja i ranijoj i većoj citiranosti objavlјenog rada (up. Efekat otvorenog pristupa).