EPIDEMIJE ŠARLAHA U VRTIĆIMA U BEOGRADU
Sažetak
Uvod/Cilj: Šarlah je uglavnom dečija bolest i u oko 90% slučajeva se javlja kod dece mlađe od 10 godina. Epidemije šarlaha uvek se javljaju u dečijim kolektivima (vrtićima, školama i ustanovama za decu). Cilj ovoga rada je da se analiziraju epidemiološke karakteristike epidemija šarlaha u vrtićima u Beogradu tokom petogodišnjeg perioda (2016-2020. godine).
Metode: Podaci o obolevanju od šarlaha prikupljeni su, za posmatrani period, iz Gradskog zavoda za javno zdravlje Beograd. Korišćeni izvori podataka su: epidemiološki upitnik, medicinska dokumentacija i laboratorijski rezultati. Prisustvo β-hemolitičkog streptokoka grupe A kod obolele dece dokazano je bakteriološkim pregledom briseva grla i nosa. U analizi podataka korišćene su opšte i specifične stope incidencije.
Rezultati: Tokom petogidišnjeg perioda registrovano je 30 epidemija šarlaha u kojima je ukupno obolelo 114 dece iz 23 beogradska vrtića. U 2017. godini bilo je 12 epidemija sa ukupno 49 obolelih, što predstavlja najveći ukupan broj obolelih u jednoj godini. U periodu 2016-2020. godine, najveći broj obolelih među svim obolelima od šarlaha je bio među decom uzrasta 4 godine (33,3%), a najmanji među decom uzrasta od 2 godine (1,7%). Nešto je više bilo novoobolelih dečaka (57,9%) nego devojčica (42,1%). Najveće prosečne petogodišnje stope incidencije za šarlah zabeležene su u uzrastu 1-4 godine (383,7 na 100.000) i u uzrastu 5-9 godina (262,8 na 100.000), a najniže su bile kod osoba starosti 15 i više godina. Oko 1/3 obolele dece registrovan je u opštini Novi Beograd, a oko 1/3 obolelih registrovan je u perodu ranog proleća (mart-april).
Zaključak: Poštovanje i blagovremena primena protivepidemijskih mera doprinose uspešnom zaustavljanju daljeg širenja infekcije (prijava oboljenja, izolacija, lečenje obolele dece, kao i pooštrene mere higijene i tekuća dezinfekcija).
Reference
Benenson AS. Control of Communicable diseases manuel. Sixteenth edition.
USA: American Public Health Association;
Public Health England. Scarlet fever: symptoms, diagnosis and treatment. Scarlet fever. Available at: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/790943/
Centers for Disease Control and Prevention. Group A Streptococcal (GAS) Disease. Scarlet fever. Treatment. Available at: https://www.cdc.gov/groupastrep/diseases-hcp/scarlet-fever.html
Public Health England. Guidelines for the public health management of scarlet fever outbreaks in schools, nurseries and other childcare settings October 2017. Available at: https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/771139/
Ferretti J, Köhler W. History of Streptococcal Research. 2016. In: Ferretti JJ, Stevens DL, Fischetti VA, editors. Streptococcus pyogenes: Basic Biology to Clinical Manifestations [Internet]. Oklahoma City (OK): University of Oklahoma Health Sciences Center; 2016. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK333430/>
Lamagni T, Guy R, Chand M, Henderson KL, Chalker V, Lewis J, et al. Resurgence of scarlet fever in England, 2014-16: a population-based surveillance study. Lancet Infect Dis 2018; 18(2):180-187.
Institut za javno zdravlje Srbije “Dr Milan Jovanović Batut”. Izveštaj o zaraznim bolestima u Republici Srbiji za 2019. godinu. Available at: https://www.batut.org. rs/download/izvestaji/Godisnji%20izvestaj%20o%20 zaraznim%20bolestima%202019.pdf
Brockmann SO, Eichner L, Eichner M. Constantly high incidence of scarlet fever in Germany. Lancet Infect Dis 2018; 18(5):499-500.
Andrey DO, Posfay-Barbe KM. Re-emergence of scarlet fever: old players return? Expert Rev Anti Infect Ther 2016; 14(8):687-9.
Lee CF, Cowling BJ, Lau EHY. Epidemiology of Reemerging Scarlet Fever, Hong Kong, 2005-2015. Emerg Infect Dis 2017;23(10):1707-1710.
Czarkowski MP, Staszewska E, Kondej B. Scarlet fever in Poland in 2013. Przegl Epidemiol 2015; 69(2):223-7, 349- 52. English, Polish.
Kim J, Kim JE, Bae JM. Incidence of Scarlet Fever in Children in Jeju Province, Korea, 2002-2016: An Ageperiod-cohort Analysis. J Prev Med Public Health 2019; 52(3):188-194.
Qinbao Lu, Haocheng Wu, Zheyuan Ding, Chen Wu, and Junfen Lin. Analysis of Epidemiological Characteristics of Scarlet Fever in Zhejiang Province, China, 2004-2018. Int J Environ Res Public Health 2019; 16(18):3454.
Oliver J, Thielemans E, McMinn A Baker C, Britton PN, Clark JE, et al. Invasive group A Streptococcus disease in Australian children: 2016 to 2018 - a descriptive cohort study [published correction appears in BMC Public Health 2021; 21(1):855].
Oliver J, Thielemans E, McMinn A, Baker C, Britton PN, Clark JE. et al. Invasive group A Streptococcus disease in Australian children: 2016 to 2018 – a descriptive cohort study. BMC Public Health 2019; 19:1750.
Jing Wang, Jun-Qing Zhang, Hai-Feng Pan, Yu Zhu, Qian He. Epidemiological investigation of scarlet fever in Hefei City, China, from 2004 to 2008. Trop Doct 2010; 40(4):225-6.
Chen H, Chen Y, Sun B, Wen L, An X. Epidemiological study of scarlet fever in Shenyang, China. BMC Infect Dis 2019; 19(1):1074.
Saad NJ, Muller N, Walter J, Murajda L. Scarlet fever outbreak in a primary and middle school in Germany: importance of case ascertainment and risk communication. Epidemiol Infect 2020; 148:e278.
Ryu S, Chun BC. Investigation of Scarlet Fever Outbreak in a Kindergarten. Infect Chemother 2018; 50(1):38-42.