Populacioni farmakokinetički model takrolimusa kod pacijenata sa transplantiranom jetrom
Sažetak
Takrolimus je imunosupresiv koji se primenjuje za prevenciju odbacivanja grafta nakon transplantacije jetre. Uzak terapijski opseg i velika varijabilnost u farmakokinetici ukazuju na neophodnost individualizacije terapije. Cilj istraživanja bio je razvoj i validacija osnovnog farmakokinetičkog modela takrolimusa baziranog na podacima prikupljenim tokom terapijskog praćenja leka. Studija je uključila 29 pacijenata sa transplantiranom jetrom, praćenih na Klinici za gastroenterologiju i hepatologiju, Kliničkog centra Srbije. Primenom NONMEM® programa analizirane su koncentracije takrolimusa izmerene u punoj krvi (260), neposredno pre primene jutarnje doze (Ctrough). Farmakokinetika je opisana jednoprostornim modelom sa resorpcijom i eliminacijom prvog reda. Interna validacija je vršena primenom grafičke metode procene, metode umnožavanja podataka (bootstrap) i vizuelne prediktivne provere (VPC). Procenjena tipična vrednost oralnog klirensa (CL/F) iznosila je 30,4 L/h, dok je vrednost oralnog volumena distribucije bila 5770 L. Vrednost konstante brzine resorpcije je fiksirana na 4,48 h-1. Interindividualna varijabilnost je najbolje opisana eksponencijalnim modelom, a rezidualna aditivnim modelom. Zabeležena je interindividualna varijabilnost za CL/F od 38,2%. Predviđene individualne koncentracije (IPRED) pokazuju bolje slaganje sa izmerenim vrednostima, nego populacione predviđene vrednosti (PRED). Uslovni težinski reziduali (CWRES vs PRED, CWRES vs TIME) su većinom raspoređeni između -2 i +2 standardne devijacije. Parametri dobijeni bootstrap analizom ne odstupaju značajno od modela, dok su vrednosti medijane, 5. i 95. percentila u VPC metodi uglavnom bile u okviru simuliranih 95% intervala pouzdanosti. Dobijeni populacioni farmakokinetički model, može se nakon dodatne optimizacije, primeniti u svrhu individualizacije režima doziranja takrolimusa u populaciji pacijenata sa transplantiranom jetrom.
- Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja rada i licenciraju ga "Creative Commons Attribution licencom" koja omogućava drugima da dele rad, uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.
- Autori mogu izraditi zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju članka objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorijum ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je članak izvorno objavljen u ovom časopisu.
- Autorima je dozvoljeno i podstiču se da postave objavljeni članak onlajn (npr. u institucionalni repozitorijum ili na svoju internet stranicu) pre ili tokom postupka prijave rukopisa, s obzirom da takav postupak može voditi produktivnoj razmeni ideja i ranijoj i većoj citiranosti objavljenog članka (Vidi Efekti otvorenog pristupa).