Antičke staklene bočice za etarska ulja iz Viminacijuma od I do VI v.n.e.

Sažetak

Arheološko nalazište Viminacijum nalazi se na obali Dunava u blizini Požarevca,  i predstavlja rimski logor i grad nastao u I i trajao do VII veka. Bio je najveći grad rimske provincije Gornje Mezije. Poseban značaj imaju otkrića iz Viminacijuma grada koji je brojao oko 40 000 stanovnika. Staklene bočice pronađene iz perioda I veka su malobrojne i predstavljaju vlasništvo prvih doseljenika pripadnika vojnog i admistrativnog aparata. Kao recipijensi za držanje etarskih ulja, mirisa i kozmetičkih preparata korišćenih u svakodnevnom životu, ali i tokom pogrebnih rituala. Tokom istraživanja nekropola u Viminacijumu otkrivene su brojne posude od stakla, a toaletne boćice predstavljaju najbrojniju i najraznovrsniju grupu, sa preko osamnaest tipova, različitih prema dimenzijama, obliku trbuha i vrata. Izrađene su slobodnim duvanjem a ređe duvanjem u kalup. Bočice pretežno potiču iz grobova inhumiranih i kremiranih pokojnika, iz perioda od kraja I do početka IV veka, a manji broj iz žrtvenih slojeva nad grobovima. Bogatstvo formi ali i jednostavnost stila ukazuju na serijsku proizvodnju koja je mogla nastati i u samom Viminacijumu, dok su luksuzniji primerci bili deo kelnskog, galskog i sirijskog proizvodnog kruga. Hemijskim analizama staklenih bočica iz Viminacijuma utvrđeno je da je sirovina za izradu stakla uglavnom poticala iz Egipta. Zastupljenost brojnih staklenih bočica za etarska ulja, manifestuje istorijsko-političku i ekonomsku situaciju, i ukazuje na stepen urbanizacije, i uključenosti u antičku civilizaciju. Brojnost i raznovrsnost staklenih bočica otkrivenih na lokalitetu Viminacijum ukazuju na široku upotrebu etarskih ulja i kozmetičkih preparata na prostoru tog grada i njegove okoline.