Praćenje promene vrednosti prividnog viskoziteta emulzionih sistema sa različitim koncentracijama voska

Sažetak

Disperzni sistemi igraju važnu ulogu u farmaciji i kozmetologiji. Fizičko-hemijske osobine ovih sistema u velikoj meri utiču na svojstva oslobađanja i distribuciju aktivnih supstanci na površini kože. Pored konzistencije i gustine, voskovi kao reološki modifikatori, mogu promeniti i okluzivno-emolijentna svojstva preparata. Cilj studije jeste praćenje promene vrednosti prividnog viskoziteta emulzionih sistema sa različitim koncentracijama cetil palmitata, jednog od najčešće korišćenih neemulgujućih sintetičkih voskova. Izrađeno je 10 preparata identičnog sastava, sa različitim sadržajem voska (2,5-25%). Vodena faza (natrijum-poliakrilat, glicerol, polisorbat 20, fenoksietanol, mlečna kiselina, voda) je dodata masnoj (cetil palmitat, kaprilno kaprinski trigliceridi, cetil digliceril trimetikon, tokoferil-acetat) i preparat je homogenizovan laboratorijskom mešalicom (HS-D Overhead Stirrer, Witeg Laboretechnik) 7 minuta, na 1200 obrtaja. Reološka ispitivanja su određivana na reometru Haake MARS (Thermo Scientific, Karlsrue, Nemačka) korišćenjem mernog pribora cilindra Z20 DIN na temperaturi 22±0,1°C. Ispitivane su krive proticanja primenom tzv. histerezisnog postupka koji podrazumeva praćenje napona smicanja sa povećanjem brzine smicanja. Brzina smicanja je povećavana od 0 do 50 s^-1 tokom 180 sekundi, nakon čega je održavana na brzini od 50 s^-1 tokom 120 s, a zatim smanjivana od 50 do 0 s^-1 tokom 180 s. Na osnovu dobijenih rezultata očitane su vrednosti prividnih viskoziteta pri maksimalnoj brzini smicanja od 50 s^-1. Povećanjem udela voska, viskozitet se povećavao do koncentracije voska od 22,5%. Pretpostavka je da, u uslovima datim u studiji, do smanjenja vrednosti prividnog viskoziteta u koncentracijama voska većim od 22,5% dolazi usled destabilizacije emulzija prouzrokovanih kristalizacijom cetil palmitata.