POSTURALNI I NUTRITIVNI STATUS DECE KOJA SE BAVE FUDBALOM I DECE KOJA SE NE BAVE SPORTOM UZRASTA 11 GODINA

Abstract

Mnogi autori proučavali su uticaj sportskog treninga na posturalni status i uhranjenost
dece, nalazeći da postoje pozitivni i negativni aspekti u zavisnosti od datog sporta. Cilj
ovog rada je da utvrdi razlike u posturalnom i nutritivnom statusu dece koja se bave fudbalom i njihovih vršnjaka koji se ne bave sportom. Uzorak ispitanika činio je 141 učenik
muškog pola, i to 79 ispitanika koji se bave fudbalom tri i više godina, i 62 ispitanika koji
se ne bave sportom. Za utvrđivanje posturalnog statusa korišćena je modifikovana metoda Napoleona Volanskog, dok je uhranjenost ispitanika utvrđena pomoću BMI formule. Razlike u uhranjenosti i posturalnom statusu analizirane su pomoću χ2 testa (p≤0,05).
Statistički značajne razlike u posturalnom statusu između fudbalera i nesportista postojale su u posturalnom poremećaju krilaste lopatice (p=0,005), gde je utvrđeno da ovaj
posturalni poremećaj ima veći procenat ispitanika koji se bave fudbalom. Statistički zna-
čajne razlike su nađene i u nutritivnom statusu (p=0,005), potvrđujući bolji nutritivni status fudbalera. Veoma je bitno rano otkrivanje posturalnih poremećaja, prevencija i edukacija dece o pravilnom držanju tela i ishrani. Učestvovanje dece u organizovanim fizičkim aktivnostima može da proizvede pozitivne efekte, ali samo uz rad sa dobrim
stručnjacima, i kombinacijom korektivnih vežbi i određenog sporta.