Anaphora — Exaltation or Offertory?
Abstract
The meaning, as well as the significance of notions exaltation (anaphora — ἀναφορά) and offertory (prosphora — προσφορά), along with other liturgical terms (placement — πρόθεσις, proscomidion προσκομιδή, even the Eucharist — εὐχαριστία), represented in the Eucharistic liturgies of the Eastern liturgical families, is still worth studying. The aim of this paper reflects an attempt to perceive different aspects of the same event that takes place in Anaphora, regardless of its structure. Although strikingly undistinguished moment that would suggest Ascension (ascendent epiclesis), highlighting descendent epiclesis in the Byzantine liturgy leaves no room for parsing events from the Economy of Salvation, because Christ is now the same, the Risen one, and Who ascended to heaven, and Whom the faithful receive in the Holly Communion. Clear emphasis, that the conversion of the Holy Gifts is done by the power and action of the Holy Spirit, at the same time marks the Resurrection and the Ascension and Pentecost.
References
Ἀναστασίου τοῦ Συναΐτου. Λόγος περὶ τῆς ἁγίας συνάξεως. ΕΠΕφ 13Α.
Божанствена Литургија Светога Оца нашега Јована Златоуста (1922). Београд.
Εὐαγγέλου Θεοδώρου (1963). Ἀναφορά. У ΘΗΕ, том 2. Ἀθήναι.
Јевтић, А. (2007). Христос Нова Пасха (том. 1). Београд–Требиње.
Јевтић, А. (2008а). Христос Нова Пасха (том. 3). Београд–Требиње.
Јевтић, А. (2008б). Предавања о Литургији. Манастир Жича.
Јевтић, А. (2009). Христос Нова Пасха (том 4). Београд–Требиње.
Јевтић, А. (2010). Од Откровења до Царства Небеског. Острог.
Ἰωάννου Μόσχου. Πνευματικός λειμὼν. ΕΠΕφ 2.
Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Εἰς τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν, Ὁμιλία Α΄. ΕΠΕ 36.
Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον. Ὁμιλία ΚΕ΄. ΕΠΕ 10.
King, J. G. (1772). The rites and ceremonies of the Greek Church in Russia. London.
Κουμαριανοῦ, Π. (1999). Πρόθεση, Προσκομιδή, Προσφορά. У Θεολογία, τόμ. Ο΄. τεῦχος Β΄–Γ΄.
Κυριλλου Ἰερουσολυμων. Κατήχησις μυσταγωγικὴ Ε΄, ζ΄. ΕΠΕ 2, 382.
Μωραΐτου, Δ. (1955). Ἡ λειτουργία τῶν προηγιασμένων. Θεσσαλονίκη.
Νικολάου Καβάσιλα. Εῖς τὴν Θείαν Λειτουργίαν, ΚΗ΄. ΕΠΕ Φιλοκαλία 22.
Νικολάου Καβάσιλα. Εἰς τὴν θείαν λειτουργίαν, ΛΑ΄, 2. ΕΠΕφ 22, 156–162.
Νικολάου. Καβάσιλα. Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν Α΄, 7. ΕΠΕφ 22, 36
Поповић, Ј. (1978). Догматика (том III). Београд.
Rahmani, Ig. (1899). Testamentum Domini nostri Jesu Christi, II, XVI, Mainz.
Rodopoulos, P. (1967). The Sacramentary of Serapion. Thessaloniki.
Српска теологија у двадесетом веку: истраживачки проблеми и резултати, књ. 3. (2008). Београд.
Српска теологија у двадесетом веку: истраживачки проблеми и резултати књ. 5. (2010). Београд.
Σούλτς, Χ-Γ. (1980). Ἡ Βιζαντινή Λειτουργία. Ἀθήνα.
Θεοδώρου Ἀνδίδων. Προθεωρία κεφαλαιώδης περὶ τῶν ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ γινομένων συμβόλων καὶ μυστηρίων. PG 140.
Teodor Mopsuestijski (2004). Katehetske homilije. Tenšek T. (пр.). Zagreb.
Τρεμπέλας, Π. (21982). Αἱ τρεῖς Λειτουργίαι, κατὰ τοὺς ἐν Ἀθήναις κώδικας. Ἀθῆναι.
Ћирић, И. (1942). Недеља Свете Педесетнице. Ујвидек.
Успенски, Н. (2002). Анафора. Вршац.
Успенски, Н. (2008). Литургија Пређеосвећених Дарова. У Изабрана литургичка дела. Шибеник.
Φουντούλης, Ἰ. (1979). Κείμενα λειτουργικῆς (19). Θεσσαλονίκη.
Φουντούλης, Ἰ. (1989). Άπαντήσεις εἰς λειτουργικὰας ἀπορίας, Β΄. Ἀθήνα.
Hammond, C.E., Brightman F.E. (2006). Ancient Liturgies of the East. Gorgias Press.
Prijavom priloga za objavljivanje, putem ovog sistema elektronskog uređivanja, autor sva prava ustupa uredništvu časopisa „Sabornost – Teološki godišnjak“.