Međunarodno političko komuniciranje i uticaj informaciono-komunikacijskih tehnologija na savremene međunarodne odnose
Sažetak
Međunarodno političko komuniciranje se može posmatrati kao pomoćna, ali i konstitutivna disciplina međunarodnih odnosa u širem polju političkih nauka. U samoj suštini međunarodnih odnosa jeste politička komunikacija preko koje se realizuju politički ciljevi najvažnijih aktera svetske politike. U ovom radu data je kratka geneza razvoja međunarodnog političkog komuniciranja i relacija prema međunarodnim odnosima. Definisani su ključni termini, izložene najvažnije teorije, ukazano na globalni karakter međunarodnog komuniciranja danas. Analizirane su promene u međunarodnoj politici koje su posledice informatičke revolucije i pojave savremenih informaciono-komunikacijskih tehnologija koje menjaju samu prirodu međunarodnih odnosa. Napravljen je pregled uticaja novih tehnologija komuniciranja na glavne aktere (subjekte) mećunarodnih odnosa, tako je analiziran uticaj ovoga faktora kako na državu tako i na nedržavne aktere. Osvrnuli smo se na uticaj informaciono- komunikacijskih tehnologija na pojedinca koji zahvaljujući globalnoj komunikacijskoj mreži postaje stvarni akter svetske politike. Dat je i presek glavnih teorija međunarodnih odnosa i njihov odnos prema izazovima koje je donela informatička revolucija i digitalno doba.
Reference
Steel, C, Stein, A. (2002). “Communications Revolutions and International Relations” in. Allison, J.E. (ed.): Technology, Development and Democracy - International Conflict and Cooperation in the Information Age, Albany: State University of New York Press.
Smith, A. (2003). “Towards a global culture?”, in. McGrew, A., Held, D. (ed). The Global Transformaions Reader - An introduction to the Globalization Debate (2.ed), Cambridge: Polity Press.
Gilpin, R. (2003). “The Nation- State in the Global Economy”, in.McGrew, A., Held, D. (ed). The Global Transformaions Reader - An introduction to the Globalization Debate (2.ed), Cambridge: Polity Press.
Frank, A.G. (1998). ReOrient: Global Economy in the Asian Age. Berkeley, CA: University of California Press.
Littlejohn, S. W. & Foss, K. A. (2009). Encyclopedia of Communication Theory, Thousand Oaks, California: Sage Publications.
Mann, M. (2003). “Has Globalization Ended the Rise and Rise of the Nation-State”, in. McGrew, A., Held, D. (ed). The Global Transformaions Reader - An introduction to the Globalization Debate (2.ed), Cambridge: Polity Press.
Norris, P., Inglehart, R. (2009).: Cosmopolitan Communications - Cultural Diversity in a Globalized World. Cambridge: Cambridge University Press.
Radojković, M., Stojković, B., Vranješ, A. (2015). Međunarodno komuniciranje u informacionom društvu. Beograd: Clio.
Naj, Dž. (2006). Kako razumeti međunarodne sukobe. Beograd: Stubovi kulture
Vukadinović R. (2004). Međunarodni politički odnosi. Zagreb: Politička kultura.
Nye, J.S., Jr (2004a). Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.
Baylis, J. & Smith, S, (2001). The Globalization of World Politics, Oxford, Oxford University Press
- Autori zadržavaju autorska prava i pružaju časopisu pravo prvog objavljivanja rada i licenciraju ga "Creative Commons Attribution licencom" koja omogućava drugima da dijele rad, uz uslov navođenja autorstva i izvornog objavljivanja u ovom časopisu.
- Autori mogu izraditi zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju članka objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorijum ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je članak izvorno objavljen u ovom časopisu.
- Autorima je dozvoljeno i podstiču se da postave objavljeni članak onlajn (npr. u institucionalni repozitorijum ili na svoju internet stranicu) prije ili tokom postupka prijave rukopisa, s obzirom da takav postupak može voditi produktivnoj razmjeni ideja i ranijoj i većoj citiranosti objavljenog članka (Vidi Efekti otvorenog pristupa).